Discussies

Discussies zijn nooit mijn sterkste punt geweest. Dat komt omdat ik ook nooit een mening heb. Tenminste niet onderbouwd met keiharde argumenten. Mijn mening is altijd meer gevoelsmatig. Ik mag iemand of ik mag hem niet, ik stem meer op de persoon dan op de partij. Voor mij logisch want ten eerste lijken alle partijen op elkaar, ten tweede doen ze toch nooit wat ze zeggen en ten derde bemoeien ze zich altijd met dingen waarvan ik ga denken " Ga toch eens aan het werk. " Dus ik zal op iemand stemmen die voor mij iets uitstraalt.
Vandaag was er een discussie over asielzoekers. Die moeten er dus uit, want dit en dat , zus en zo. Maar ik denk dan bij mezelf: " Ik wíl het wel ééns zijn maar ik heb eigenlijk nog nooit een asielzoeker gezien." Daar gaat mijn standpunt. De beloningen van top bestuurders: " Tja ", denk ik dan, " Wat schiet ik er nou mee op als meneer Shell een miljoentje meer of minder verdient?" Volgens mij niet veel.
Verdorie, hoe moet ik nu mee discussieren? Geef me eens een onderwerp! En als ik me dan toch in een discussie gemengd heb, ben ik het ééns met mijn eigen argumenten maar ook met die van de ander. Dat schiet dus niet op. Maar stel nou dat je een discussie wint of verliest? Wat doe je ermee? Ga je anders tegen de dingen aankijken? Het antwoord is nee. Sterker nog, ik ga steeds meer twijfelen aan het belang van een mening. Het is maar een mening van een mens waar er ondertussen 6 miljard van zijn.
het enige nut van een discussie is dat als je er goed in bent dat dat je ego streelt. Of je haalt er kijkcijfers mee. Maar na de discussie moet je weer over tot de orde van de dag. Je moet weer luisteren naar je baas. Je moet je plicht weer doen. Je bent weer op het punt waar je was vóór de discussie.
En als je later in de hemel komt blijkt dat je het toch niet helemaal goed zag. Maar dat weet je nu nog niet.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry. Toon alle berichten van Mack