Niet te doen

Dit was dag vijf dat Linda er niet is. Ik heb weinig tijd om haar te missen want ik werk nog steeds, en de rest komt ook ineens op mij neer. Het eten bijvoorbeeld, niet dat ik er iets aan doe, maar ik draag wel die last van het verzinnen. Dit was dag twee achter elkaar van het cafetaria. Nu liet ik mijn dochter gaan, want als ik twee dagen achter elkaar ga, gaat het opvallen. Morgen moet mijn zoon.

Er is simpelweg geen tijd, en dan is de hond nog uitbesteed, al is dat pas sinds gisteren en komt ze morgen terug. Daardoor moest ik nog vroeger op dan normaal ook! En die kat loopt ook ineens steeds te mauwen dat ze eten wil. Maar het ergst zijn die kinderen. Juist in de week dat hun moeder er niet is denken ze: we nemen het ervan! Dus ineens gooien ze dagelijks kleren in de wasmand, als ik geluk heb dan, want als ik de wasmand boven bij de wasmachine heb staan, flikkeren ze het gewoon in de badkamer op de plek van de wasmand. En er komen uitgerekend nu steeds pakketjes en post voor ze binnen, als het ze interessant lijkt scheuren ze het open en laten de verpakking liggen, indien niet, laten ze het geheel gewoon op de tafel liggen.

Dat doen ze dus echt niet als hun moeder thuis is. Ook blijven spullen op de trap staan, daar lopen ze ineens gewoon langsheen. Alsof de trap een nieuwe voorraadkast is. En oh ja, dat leven van ze! Dat komt en gaat maar en we zien wel of we thuis eten of slapen. Of zoals vandaag dat ik ineens een appje krijg dat er twee blijven slapen. Een voldongen feit.

En die hoeveelheid was die er ineens uit zo’n wasmachine komt, dat is normaal ook nooit zo. En wel informeren of een bepaald kledingstuk al gewassen is. Denk ook niet dat ze even de wastafel schoonmaken zoals ze normaal wel doen. Welnee, ineens haren, tandpasta, wc-rolletjes overal, ineens ruimen ze hun eigen zooi niet meer op. En ze schijnen ook ineens te denken dat de vaatwasser zichzelf inpakt. Oh ja, en die appjes ineens. Waar ligt dit, waar ligt dat? Ze doen het er gewoon om, om mij even te hebben. En dan uitgerekend deze week, net als hun moeder er niet is!

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry. Toon alle berichten van Mack