Net op tijd.

Mijn dochter is over naar klas vier, en niet naar 4 basis, en ook niet blijven zitten in drie kader. Ben ik blij? Ja, ik ben blij voor haar dat ze niet een jaar over hoeft te doen, want blijven zitten is zinloos. Ben ik trots? Welnee, dit was een cadeautje van de moderne tijd, ik was zekers te weten blijven zitten met deze instelling. Ik moest veel harder leren vroeger, dat is een feit. Ook ik raffelde mijn huiswerk af, want ik maakte het voor de leraar, niet voor mezelf. En als ik het idee had dat ik het enigszins kende, dan vond ik het goed en hoopte ik er het beste van. Maar soms moest je wél blokken, moest je samenvattingen maken om het te leren, heel soms stond je vroeger op om huiswerk te maken en op zondagmiddag moest er in elk geval gedaan worden wat je eigenlijk zaterdag had moeten doen.

Ik heb het nog nooit gezien bij Tammar, langer dan drie kwartier effectief leren. Het was allemaal maar matig, ik vraag me af hoe dat later moet, en die vraag stelde ik mezelf bij Hans ook al. Zijn inspanningen wekten destijds ook al geen medelijden bij me op.

Dus ja, ik ben op hetzelfde punt aanbeland als mijn vader vroeger. Mijn vader heeft mijn eerste examen al niet meer meegemaakt, maar hij was ook niet onder de indruk van mijn prestaties. Hij deed Mulo, 14 vakken geloof ik, en hij sprak gewoon Engels, Frans en Duits. Want als je het kreeg op school, dan leerde je het ook. Hij moest op zaterdagochtend naar school en elke dag vóór school begon, naar de kerk. Kende de hele catechismus uit z’n hoofd en hij kon hoofdrekenen. Hij snapte wiskunde, economie en vaderlandse geschiedenis. Vergeleken bij zijn inzet stelde de mijne niks voor.

En zo komt Artificial Intelligence net op tijd voor de kinderen van mijn kinderen, die straks helemaal niks meer leren.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry. Toon alle berichten van Mack