Voorbij

Ik was hier wederom een tijdje niet, deze keer door een domme actie van mijn dochter vorige week die krassen op mijn ziel heeft nagelaten. Het ging om een alcoholvergiftiging en ik heb een nacht met haar in het ziekenhuis doorgebracht. Ik was heel bezorgd en heb er iets over geschreven wat ik in de concepten heb gelaten. Ik wist wel dat ik het niet zou publiceren maar soms moet je dingen van je af schrijven.

Inmiddels zijn we een week verder en alles lijkt in orde, maar het pubergedrag gaat gewoon door. Liegen, dingen doen die niet mogen, ze kost me een paar jaar van mijn leven. Ik had gehoopt dat haar domme actie voor een totale ommekeer zou zorgen, maar dat is niet het geval. Haar school gaat eraan, we proberen haar op kader te houden, maar zonder ons was het allang basis.

Verder gaat het niet echt goed met de hond, die heeft wellicht een tumor, maar dat weten we nog niet zeker. Ze is gewoon niet de oude, maar al wel negen. Een financiële meevaller kan weer gereserveerd worden voor de dierenarts.

Alsof het niet genoeg is, mijn schoonmoeder ligt in het ziekenhuis en niet voor een blinde darm.

Mijn cholesterol is te hoog, en mijn bloeddruk van de week ook, maar misschien is dat niet vreemd. Ik voel me verder lichamelijk prima, heb een week lopen schuren en ik had energie voor twee. Tot aan die actie van mijn dochter, toen was alles ineens weg. En door al het genoemde is de sfeer in huis ook niet geweldig.

Soms zijn er tijden die gewoon voorbij moeten gaan.

Onbekend's avatar

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

8 gedachten over “Voorbij”

  1. Het hoort bij pubers, en sommigen hebben er meer last van dan anderen. Of eigenlijk hun ouders. Mijn dochter, 36 bijna inmiddels, moest ook een keer afgevoerd worden naar het ziekenhuis wegens coma zuipen. Ze was toen 14. Maag leeggepompt. Verder had ze niet veel pubergedrag eigenlijk. Het is daarna nooit meer gebeurd. Als ze nou maar eens snapten dat ze zichzelf in gevaar brachten en jou een hart verzakking bezorgden. Het komt ooit wel goed, maar ik kan me goed vooorstellen dat alles bij elkaar geen lolletje is. Sterkte met alles, ook met de hond.

    Geliked door 1 persoon

  2. Alles qua narigheid komt tegelijkertijd in bepaalde periodes in je leven. Dat is bij jullie nu ook nogal erg aan de gang. Daar moet je je als mens maar doorheen zien te worstelen, er zit domweg niks anders op. Er komen wel weer goede tijden, maar voor nu: veel sterkte!

    Geliked door 1 persoon

Laat een reactie achter op marieclaire Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *