Mijn werk was intensief vandaag, meer nog dan andere dagen. Ik werkte de afgelopen dagen samen met een Engelse die vloeiend Nederlands bleek te kunnen, zo merkte ik vandaag. We deden drie puzzels door elkaar, ik gaf de hints, zij paste het aan in het systeem. Na het avondeten ging ik nog even door, en gelukkig kon ik er eentje afronden, want ik speelde al met de gedachte om badminton over te slaan en me hierop te storten, hoewel ik wist dat dat geen verstandige beslissing zou zijn.
De scherpte van de dag was in me blijven zitten. Ik speelde beter en scherper dan normaal en na een paar partijen voelde ik mijn hart snel kloppen. Het voelde goed, ik had mijn dag optimaal besteed.
De kunst is, als het een keer tegenzit op je werk, en je staat als een plumpudding op de baan, om je dan ook gewoon goed te voelen. Want die dagen zijn er genoeg, en het zou zonde zijn om je daardoor slecht te voelen. Hulde aan hen die dat kunnen.
Mack 
Bedankt voor de hulde 😉 ik ga altijd roeien, ook al voel ik me doodmoe. Want ik weet dat ik enorm van opknap. Het heeft me zelfs door een zware studie en baan heen geholpen.
LikeLike
Het je goed (of wat dan ook) voelen is dan ook vaak een state of mind. Ook het denken dat sport je goed doet, terwijl dat eerder komt door het opwekken van de chemiehuishouding (adrenaline) in je lichaam waardoor je je beter voelt. Dus ja, je zinnen even verzetten doet doorgaans de trick.
LikeLike
Ik heb de hele dag zitten kloten met een probleem dat ik niet opgelost kreeg. Een (veel jongere) collega zei me dat zich altijd zo dom voelde bij zoiets (ze heeft ongeveer dezelfde taken als ik. Tevens is ze uiterst intelligent). Ik antwoordde dat ik jaren geleden geleerd had dat als ik iets moeilijk vind, op zijn minst de helft van de bevolking dat ook zou vinden, dus dat je je dan niet bezwaard hoeft te voelen dat het moeilijk voor je is.
LikeLike
TU Eindhoven toch? (Ja, ik weet niet afgemaakt, maar toch) Dan ben je nog bescheiden met de helft.
LikeLike
Nou, ik zei op zijn minst. Maar tijdens die cursussen MS Office die ik gaf in de jaren negentig merkte ik ook dat opleding wel wat maar niet alles zegt.
LikeLike