Ik vind dat hier in Zuid-Frankrijk een verontrustende droogte heerst. Ik weet het niet zeker natuurlijk, misschien is het wel normaal hier maar ik kan me niet herinneringen dat ik ooit zoveel rivieren droog heb zien staan. Het slootje hier op de camping bevat nog een klein laagje water, waarin een paar beverratten hun onderkomen zoeken. Tevens zie je vissen in schooltjes wanhopig heen en weer zwemmen in het vervuilde water dat op veel plekken al een modderpoel is.
We hebben twee dagen een paar druppels regen gehad. De eerste dag 8 en de tweede dag 12. Nog geen druppel op een gloeiende plaat. Onwillekeurig zit ik hier te wachten op een enorme stortbui, zo eentje die de rivieren weer vult, die de straten doet overlopen, de bosbranden blust en de lucht weer opfrist. Zo eentje waarvan boeren in Nederland zeggen dat je er niks aan hebt, maar boeren in Nederland zeggen wel meer.
Het zal de klimaatverandering zijn, hoewel hier ook palmbomen staan, misschien is dat hoopgevend. Ik las van de week dat de natuur altijd zoekt naar evenwicht en er zelf niet mee zit dat het droog is. Nee, logisch, de natuur is alomvattend, maar onderdelen ervan zitten er wel mee. Vissen bijvoorbeeld. De natuur heeft ons niet nodig, maar wij de natuur wel. En als de natuur zich van ons wil ontdoen, dan maakt zij helaas geen onderscheid in zij die haar respecteren en zij die dat niet doen.
Mack 
De aarde herstelt zich wel, maar wel ten koste van wat soorten waaronder de mens.
LikeLike