Naast mij, schutting ertussen, zitten de buren hun vakantieplannen te bespreken. Italië gaat het worden. Veel mensen gaan graag naar Italië, maar ik niet. Ik spreek immers geen Italiaans. Ik vind het een prachtig land, maar iets klopt er niet. De mooiste auto’s komen er vandaan, dat staat buiten kijf, maar er is toch iets wat me tegenstaat: het Italiaanse eten. Ja, natuurlijk, lasagna, spaghetti en macaroni met balletjes lust ik graag, maar wat komt er ook een hippe shit vandaan zeg! De namen ervan staan me al meer tegen dan de smaak. Neem me de spelfouten even niet kwalijk, maar Latte Macchiato, Pesto, Cappuchino, Ayoli, Mozzerella, Risotto, Spinata Romana, Tiramisu… Als ik het hoor heb ik al gegeten en gedronken. Ik weet zeker dat als het niet zo mooi had geklonken, niemand het had gevreten.
Dat is helaas ook Italië, die taal, die hartstocht, die emotie, die muziek, dat wil iedereen wel terwijl het lang niet voor iedereen is weggelegd. Voor mij niet in elk geval. Als mensen mij horen zeggen dat ik even sta te genieten van een geurige kop Latte Macchiato, schieten ze in een lachstuip. Dat past toch helemaal niet? Ik drink gewoon koffie. En ik eet spikkeltjesworst, geen Spinata Romana.
Mack 
psssst, vandaan 😉
LikeLike
Ik begrijp vooral niet dat er zoveel vrouwen een Italiaan willen. Allemaal kleine mannetjes.
LikeLike
Een aantal maal was ik in Italie.
Italiaans ben ik zeker niet geworden.
Al heb ik er mooie vakanties doorgebracht.
Ik schreef er eerder over:
https://robalberts.wordpress.com/2014/12/25/tijdreizen/
Vriendelijke groet,
LikeLike
voor mij is Italië nog altijd een adembenemende cocktail van Vivaldi, Puccini, Mussolini, Fellini en Mastroianni.
LikeLike
Tja wat moet ik hier vanuit Frankrijk op zeggen.?
LikeLike
Ik ben net een week terug uit Toscane. Zo mooi daar! Het Italiaanse eten waardeer ik wel maar inderdaad die aanstellerij met koffie zeg! Je kunt niet gewoon een kop koffie bestellen, het varieert van een kop melk met twee druppels koffie, tot twee slokjes galbittere koffie! Ik ben toch al geen grote koffieliefhebber dus heb de hele vakantie jus ‘d orange gedronken. En nog iets: Italianen hebben wel een uitzendknop maar geen ontvanger. Ze leuteren de godganse dag door. Als ze niemand hebben om tegenaan te ratelen lopen ze in hun telefoon te blaten, druk gebarend, alsof de aanhoorder (die misschien al lang heeft ‘opgehangen’) dat ziet. Met of zonder oortje, het is ook erg hip om je telefoon horizontaal voor je mond te houden en er zo in te praten. Maar als je dat even buiten beschouwing laat is Italië een fijn vakantieland. Toch blijft Kreta onze favoriet.
LikeLike