Het is duidelijk dat ik op mijn werk weg moet. Niemand zegt dat, maar ik heb een managersfunctie gekregen zonder mensen onder me. Ik heb ook geen functieomschrijving en heb slechts een paar kleine verantwoordelijkheden. Ik rapporteer sinds kort wederom aan de controller. Dat wil zeggen, hij keurt mijn vrije dagen goed. Voor de rest heeft hij geen idee wat ik doe. En ik niet wat hij doet. Er worden in elk geval geen maandelijkse financiële cijfers in elkaar geflanst, zoals ik dat altijd deed. Ik weet niet wie in deze organisatie een idee heeft hoe het met ons bedrijf gaat. Wij waren Zweeds, toen werden we overgenomen door Amerikanen, en inmiddels zijn de Amerikanen overgenomen door Chinezen. Sinds de eerste overname ben ik bezig aan mijn derde manager. In het begin ben ik nog erg druk geweest om systeem A te integreren naar systeem SAP (Schreck, Angst und Paniek) en nu dat werkt, willen de Chinezen dat we weer terug gaan naar systeem A. Ik heb nog nooit zoveel verdiend als nu, en ik heb er nog nooit zo weinig voor hoeven doen. Niets uit het bovenstaande is overdreven. Ik zou mijn werk in 15 uur per week kunnen.
Vandaag ben ik het trappenhuis gaan stofzuigen. Dat wordt al maanden niet meer gedaan om een of andere vage reden, dus heb ik vier trappen gezogen. Mijn collega’s waren mij dankbaar. Tevens heb ik alle kapotte verlichting vervangen door lampen die boven in het gebouw brandden, daar waar toch niemand zit. Ik ben hartstikke creatief en handig aan het worden. Gezien het jaar dat we achter de rug hebben -kunstknie, opknappen van ons interieur, had ik een fijne baan. Wellicht dat er binnenkort nog een heup vervangen moet worden, dus misschien blijf ik nog wel even. Ik moet wel gaan nadenken over een andere auto. Mijn leaseauto mocht ik niet houden van de Amerikanen. Daar smijten ze dan wel weer een bak geld tegenaan ter compensatie, zodat ik straks echt dik moet gaan inleveren als ik ergens anders weer geld ga opleveren voor een baas.
Of zal ik dit gewoon lekker tot mijn 67e blijven doen in de hoop dat de Chinezen ons vergeten? Nah, niks voor mij. Ik moet zweten en afzien en weinig verdienen, zoals de VVD het graag wil. In het zweet des aanschijns zult gij uw brood verdienen hebben ze in de bijbel laten opnemen. Dat hebben ze me verteld, en ik weet niet beter.
Mack 
Nee, en je moet je wel op je plaats voelen met een baan. Voor het eerst in zeer vele jaren heb ik dat weer. Bij die klus in Frankfurt verdiende ik ook 60% meer, maar dat zou op termijn zijn gaan wringen. Ik heb helemaal niets met het bankwezen, ik ben (deels) een technerd, en zit als zodanig weer op mijn plaats. Met een gezin is het inkomen wel een wat andere afweging dan als alleenstaande natuurlijk.
LikeLike
En het is erop wachten totdat je gedwongen weg moet, bij een bezuinigingsslag, zoals je je functie nu omschrijft. Maar dat had je zelf ook al bedacht dus, begrijp ik.
LikeLike
Lamlendig van verveling je werkdag doorbrengen is geen pretje, al kun je je nog even vermaken met de stofzuiger en reparaties. Vanuit een baan solliciteren is altijd makkelijker dan wanneer je al op straat staat. Alvast succes met je vervolgstap, welke dat ook wordt.
LikeLike