Dat leek me nu een leuk grapje, mijn vorige logje heet Millau, en deze heet dan Milo. Overigens spreek je Millau uit als Miejo, dat wist u vast niet. Milo is onze logeerhond. Net zo groot als de onze, alleen met een wat breder lijf en een dikke doggenkop.
Een ontzettend lief beest, maar toch zal ik blij zijn als hij morgen weer wordt opgehaald. Het is best een opgave, als je ze alletwee uitlaat en ze beginnen te trekken. Dan moet je toch alle zeilen bijzetten om ze tegen te houden. En aangezien Milo een mannetje is en het niet accepteert als een ander mannetje iets te vrij met Randi omgaat, wil hij zich nog wel eens laten gelden. Verder is hij ongevaarlijk, behalve als je op de bank zit en hij komt je begroeten. Dan zet hij het liefst zijn poten op je schouders en begint je te likken. Zonder zwemdiploma’s overleef je dat niet. En je kunt een klap krijgen van zijn zwiepende staart als je niet uitkijkt.
De laatste tijd is het wat onrustig in de buurt en ik zag twee politiemotoren met zwaailicht achter twee rendende jongemannen aan zitten. De volgende dag hoorde ik de sirene van twee kanten komen. Gisteren was het weer raak met herriemakende jeugd en ik besloot er zelf heen te gaan. Uiteraard vergezeld van Randi en Milo. Ik trof twee jongens en twee meisjes aan, en vroeg of alles goed was. Dat was het, en of het met mij ook goed was. Ja, ook wel, en ik liep door. De honden trokken aan hun riemen, en wilden op de jongens af. Met kwispelende staarten, dat vond ik jammer. Maar dat zagen ze niet. Zometeen ga ik er weer even langs. Nobody fucks with Mack. Or Randi. Or Milo.
Stoer hondenkoppel..! 🙂 Heeft de herriemakende jeugd de Pokémons (nog niet) ontdekt?
LikeLike
Dat moet een veilig gevoel geven achter de trekkende honden aan lopen …..
Vrolijke groet,
LikeLike