Er was deze week iets te doen over het vak Nederlands op middelbare scholen. Leraren Nederlands zeiden dat het vak al 25 jaar niet meer was aangepast, leerlingen vonden het saai en niet uitdagend, en het zou geen inzicht in de literatuur of taal geven. Een op de zeven vijftienjarigen is functioneel analfabeet. Wat voert Prinses Laurentien eigenlijk uit?
Ik ben geen Neerlandicus, maar ik heb 8 jaar Nederlands gevolgd op de middelbare school, en zes jaar taalonderwijs op de basisschool. En ik vond het geen saai vak, ik vond het een verschrikkelijk vak! Tenminste, de laatste vier jaar. Maar vond iemand dat interessant dat ik het een verschrikkelijk vak vond? Neen. Was er sprake van dat de lessen aangepast moesten worden omdat ene Mack er zo’n hekel aan had? Neen. Ik had zo’n hekel aan literatuur dat ik nadat ik ervan verlost was zeker tien jaar geen boek heb aangeraakt. Ik had zo’n hekel aan mijn leraar Nederlands op het Havo, dat ik nu nog rillingen van die man kan krijgen. Ik had zo’n hekel aan mijn medeleerlingen die net deden of ze de kunst van de literatuur wel verstonden. Het interesseerde me geen reet. Nee, het ging verder dan dat. Ik vond het misdadig dat wij met die zielige onzin van bijvoorbeeld Maarten ’t Hart werden opgescheept. Ik werd woest als de leraar het over een motief had, want ik wist absoluut zeker dat de schrijver dat zelf niet in de gaten had.
Goed, ik draaf een beetje door. Waar het allemaal om te doen was, was dat je uiteindelijk foutloos een sollicitatiebrief kon schrijven. Want een sollicitatie met schrijffouten zou linea recta de prullenbak -toen nog prullebak- in verdwijnen. Ik heb me dus nog moeten aanpassen ook nadat ik allang van school was. Hoort u mij klagen?
Ik ben gewoon pissig dat als leraren te beroerd zijn om hun leerlingen te drillen tot ze het snappen, ze de regels gaan aanpassen. Ik ben bang dat straks de regels worden afgeschaft en je zelf mag weten hoe je een woord spelt. En dat ik al die jaren voor niks gedrild ben. Ik ben gewoon jaloers op die heersende gedoogcultuur van tegenwoordig. Het wordt allemaal maar luier en onverschilliger (de Alexander Klöpping mentaliteit) en omdat ik hetzelfde blijf, wordt de onderlinge afstand toch groter en ben ik straks de ouwe zak die niet mee kan met zijn tijd. Kan er nog ingegrepen worden? Of komt het vanzelf weer goed? Ik lees tenslotte ook weer elke avond.
We delen kennelijk hetzelfde verleden tot de intentie van de schrijver van het boek aan toe.
Ik woon tegenover een basisschool, vier jaar terug was er een pauze tussen half elf en elf uur en van half een tot halftwee, daartussen hoorde je niets buiten de school. Nu is het zo dat nadat de school is begonnen de eerste groep na een half uur al weer buiten aan het spelen is en dat gaat de tot sluiting van de school om twee uur zo door. Ik vraag me af wat de kinderen nog leren.
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn zoontje van 10 komt in elk geval nog met rekenwerk thuis. Valt me niks tegen. En allebei mijn kinderen lezen. Tot nu toe geen verdachte signalen waargenomen. Dat van die pauzes herken ik wel. Als ik doordeweeks een dag thuis ben hoor ik ook die pauzegeluiden om 9 uur al.
LikeLike
Conclusie zo droevig is het dus kennelijk niet met het onderwijs gesteld. Ik ben niet meer thuis in het vakkenpakket maar zou het zeer toejuichen als er maatschappelijke onderwerpen (zoals bijvoorbeeld om maar wat te noemen bewustwording wat het betekend om een relatie te hebben en kinderen te krijgen en op te voeden) les zou worden gegeven. De betekenis en het karakter van het verleden op het gebeuren in de toekomst, dat soort dingen.
LikeLike
Volgens een dame op het journaal is fatsoenlijk kunnen rekenen er tegenwoordig ook niet meer bij en daar had ik vroeger (heb je hem weer..VROEGER) een bloedhekel aan.
LikeLike
Als ze naar de universiteit gaan moet rekenen en taal bijgespijkerd worden wordt er gezegd. Dat was vroeger juist het euvel waardoor je niet naar de universiteit mocht.
LikeGeliked door 1 persoon
Taal wordt steevast bepaald door degenen die er het slechtst in zijn, want die blijven het consequent verkeerd doen en op den duur wordt dat de geldige regel.
LikeLike
Doe het dan goed en laat kinderen leren wat ze werkelijk interessant vinden. Halfslachtige tegemoetkomingen levert niemand iets nuttigs op.
LikeLike
Mwah, we moeten ook leren om dingen tegen onze zin te doen, denk ik. Dat moet later ook nogal eens. Spreek ik even voor mezelf hoor. 😉
LikeLike
In 1991 ging ik Nederlands studeren aan het HBO. Alle eerstejaars moesten een spellingtest doen. Let wel: allemaal eerstejaars die *gekozen* hadden voor Nederlands. Van de 100+ leerlingen slaagden er minder dan 20 voor die test. Tja…
LikeLike
1991? Nu valt mijn hele betoog in duigen. Ik kwam in 1989 van de middelbare school. Wij zouden het nog moeten kunnen.
LikeLike
Precies… Sorry!
LikeLike
Wat lees je nu?
Nieuwsgierige groet,
LikeLike
Martin Bril Het Evenwicht (ineens kanker).
LikeLike