Ik moest vandaag noodgedwongen in een ander bos gaan lopen met de hond, want door het mooie weer was het zo vol op de parkeerplaats van het losloopgebied, dat ik er letterlijk niet meer bij paste. Bovendien lopen er dan veel hondloze wandelaars in het hondenuitlaatgebied, en regelmatig zijn die niet gediend van loslopende honden, zelfs al is het een speciaal aangewezen hondenuitlaatgebied. Het is het probleem van met teveel mensen te weinig natuur moeten delen. Geen nood, want twee kilometer verderop is ook een hondenuitlaatgebied, alleen als je dat van de ene kant binnenkomt staat er “hondenuitlaatgebied”, en kom je het van de andere kant binnen staat er: “verboden voor loslopende honden.” Ik zo’n geval neem ik de twijfel van het voordeel.
In dit gebied liep praktisch niemand. Logisch, want er is geen heide, de bossen zijn er dicht en dus zie je nog niks van de zon. Onze hondenuitlaatservice loopt hier vaak, dus mijn hond kent het er. Ze (de hond) is er ook erg op gespitst of haar uitlaatservice er loopt, en toen ze een blaf in de verte hoorde, spitste ze haar oren en wilde het op een lopen zetten. Ik had alle moeite om haar bij me te houden, en kon daarbij mijn ogen niet op het pad houden. Dus trapte ik in een hondendrol die ik normaal zeker gezien zou hebben. Ik gaf de uitlaatservice de schuld van deze rampspoed en beredeneerde dat zij mijn schoen moest schoonmaken. Want ja, je kunt oordelen dat de uitlaatservice hier niks aan kan doen, maar ik weet zeker dat als de uitlaatservice er niet was geweest, de hond niet zo had gereageerd, en ik gewoon voor me had kunnen kijken en de drol had zien liggen. Aangetoond causaal verband.
Natuurlijk kreeg ik bij thuiskomst weinig bijval, maar de wereld zit vol van causale verbanden die we kennelijk maar moeten accepteren. Maar bedacht ik later, waarschijnlijk worden die weer opgeheven door causale verbanden die in ons voordeel aflopen. Ja, dat is het. Het is een soort van bijgeloof, maar dan zonder geloof. Een bijwetenschap eigenlijk. Het kan verstrekkende gevolgen voor de wereld hebben. Hele parallelle universa spelen zich naast ons af. De wereld waarop wij denken te wonen heeft zijn eigen geschiedenis, maar in een parallel universum speelde zich diezelfde geschiedenis af, alleen zag ik de drol op tijd en liep door. Daardoor was ik eerder thuis, want ik hoefde mijn schoen niet af te vegen, en zag zo nog net op televisie iets wat mijn levensvisie helemaal zou veranderen. U moet maar eens gaan kijken in het hiernaast gelegen parallele universum, je gelooft niet wat je leest op mijn weblog daar. Alsof ik een tik van de molen heb gehad. Dankzij de uitlaatservice gebeurde dat dus allemaal niet, en kunt u hier nog steeds terecht voor uiterst betrouwbare verhalen ontsproten uit het toetsenbord van een geestelijk stabiele blogger.
Mack 
Geweldig, dank je wel.
LikeLike