Berlijn

Morgen vertrek ik voor een paar dagen naar Berlijn, volgens Wikipedia na Londen de grootste stad van Europa. De meeste mensen zeggen: “hè, vervelend” waarmee ze bedoelen dat ze dat ook wel zouden willen. Ik ben een van de weinigen die het echt vervelend vindt. Ik heb angst voor het onbekende, voor een paar dagen van huis zijn en voor het optrekken met onbekenden. Maar goed, ik zie het nut er ook wel weer van in, als het goed is ga ik het een en ander opsteken van mijn wereldwijde collega’s.

Een keer per jaar wordt de controllers-conference gehouden. Dat is net acceptabel vind ik. Sommige collega’s zitten twee keer per maand in het buitenland, maar dat is mij niet gezien. Ik ben nu al blij dat ik met de trein kan en dat ik niet in zo’n ellendig vliegtuig hoef. Het is natuurlijk allemaal een kwestie van drempelvrees en van vaak doen, maar aan de andere kant: die gezichtjes van mijn kinderen mis ik liever geen dag. Dat van Linda ook niet, maar dat is helaas niet wederzijds. Zij gaat er van genieten dat ik weg ben, zegt ze. Want ik schijn nooit weg te zijn. Op zolder zitten telt kennelijk niet.

Voor vrouwen schijnt dat heel normaal te zijn, zo’n uitspraak. Terwijl een man zoiets nooit zou zeggen. Als ik terugkom (áls ik terugkom) gaat Linda vlak daarna naar Italië. Denkt u dat er in mij één DNA string is die daarvan gaat genieten? Neen. Dat wordt afzien, en afwisselend naar haar foto en de klok kijken. Ja, zo zijn mannen. Veel meer begaan.

Onbekend's avatar

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

18 gedachten over “Berlijn”

  4. Ik weet niet of dat typisch mannelijk is, maar blijkbaar iig typisch voor jou. Dat jij niet in een vliegtuig wil kan ik me voorstellen, ikzelf pas er nog maar nèt in en jij bent langer en hebt meer omvang dan ik.

    Like

    Beantwoorden

  11. Ik snap hier ook werkelijk niets van. Zou er veel voor over hebben om alleen naar Welke-plek-ter-wereld ook te mogen gaan al moet ik opgevouwen in een kofferbak.

    Like

    Beantwoorden

  12. Ik niet, ik ben niet zo’n held. Met de auto rij ik wel overal naar toe in mijn eentje, maar in mijn eentje dingen beleven vind ik niks aan. En op vliegvelden schiet ik direct in de stress.
    Maar Mack, wordt er nog gelogd vanuit je hotelkamer in Berlijn?

    Like

    Beantwoorden

Laat een reactie achter op Laurent Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *