Bla, blaas, blazer.

Gisteren was ik de klos. Ik werd dringend verzocht door mijn baas om mee te gaan naar een borrel omdat een vrouwelijke collega na tien jaar studeren eindelijk was geslaagd voor het HBO diploma marketing en communicatie. In mijn vakantie had ze de uitnodigingen al per e-mail verstuurd, maar geen van mijn collega’s was van plan te gaan, wat ook wel weer wat lullig was. Ik ging ook niet van harte, maar goed, ik kan moeilijk nee zeggen in dit soort situaties. We zouden er zes uur zijn en om tien over zes weer weggaan, zei mijn baas. Nou, dat liep anders.

Een delegatie van de VVD was aanwezig, net als de voltallige Utrechtse Rotaract, de hockeyclub, wat mensen van de golfbaan, opa en oma, de zus, en de vader en moeder van onze collega. Moeder was geheel in het zuurstokroze en vader droeg een blazer en een sjaaltje en toonde interesse in de gasten zoals alleen mannen in blazers en sjaaltjes dat kunnen. Ik zeg tegen mijn collega: “Maartje, ik weet niks over jouw vader, maar als ik hem moet inschatten, leraar.” Een daverend gelach, want het klopte. Maartje had mij altijd verteld dat haar familie uit Arnhem kwam, maar dat bleek in het echt Duiven te zijn, dat had ze verzwegen. Via een smsje naar mijn schoonzus kwam ik erachter dat de vader in de blazer haar leraar was geweest. Of hij nog steeds van die achterlijke kwastjes op zijn schoenen had, smste ze terug.

Maar goed, waar het hele verhaal hier om draait: de middelmaat werd zo enorm opgeblazen. Tien jaar gestudeerd en dan met een HBO diploma op de proppen komen, ik vind het een blamage, maar vader hield een speech, zus hield een speech, vriendin hield een speech, en ik wilde naar huis. Maar dat speechte maar door, ondertussen aanwezigen aanhalend zodat die glimlachend met de anekdote konden instemmen. En lachen natuurlijk om de hilariteit. Mijn baas wilde ook weg, maar ook hij werd aangehaald als redder van Maartje. Dat ze nu eindelijk op een plek zat waar ze kon doen waarvoor ze het meest geschikt was. Marketing en communicatie. De ophef van trotse ouders.

Ik fluisterde mijn baas in: dit is nu verdorie al de derde speech, ik heb vorige week mijn diploma thuis gezonden gekregen, ik heb het nog niet eens uit de envelop gehaald, en zij krijgt drie speeches. The Voice of Holland is allang begonnen, ik wil naar huis!

Onbekend's avatar

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

5 gedachten over “Bla, blaas, blazer.”

Laat een reactie achter op Rob Alberts Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *