Het heeft me weer te pakken, het F1 virus. Ik zit op youtube, racemomenten te bekijken uit de late jaren ’80 en de vroege jaren ’90, de beste jaren uit de F1, want er vielen geen doden meer en er raceten grootheden over de circuits. Grootheden met verschillende karakters. Zo was er Senna de mystieke, Prost de geniepige, Schumacher de Duitser, Mansell de moedige , Piquet de gladde. Ze leverden de mooiste gevechten en ze gaven de mooiste interviews. Er was rivaliteit tussen Piquet en Mansell, maar meer nog tussen Senna en Prost, de twee grootste rivalen in de sport die de wereld ooit gezien heeft.
Alleen Schumacher is nu nog over, 20 jaar later, hopeloos achteraan rijdend en zoekend naar die podiumplek, een zevenvoudig wereldkampioen onwaardig. Iemand moet hem uit zijn rijden verlossen.
Het virus duurt meestal een paar dagen en is weer over zijn hoogtepunt heen. Binnenkort ben ik weer beter. Tot dan.
Dat heb je als de racekanonnen momenteel vakantie vieren. Nog een paar weekjes wachten en het domme kijken kan weer beginnen, koptelefoon op,vijftig rondjes verstand op nul.
LikeLike
Er was ooit een vrouwelijke F1 coureur die een half wk punt heeft behaald. Lella Lombardi. Als enige vrouw zette zij haar verstand niet op 0.
LikeLike
Ja. OK.
LikeLike
Tot dan.
LikeLike