Gisteren keken wij de film 1408. Dat is horror van de bovenste plank, dat is zo klaar als dat 1+4+0+8, dertien is. Het gaat over een middelmatig schrijver die recenseert over hotelkamers waar het zou spoken. In Amerika schijnt dat goed te zijn voor de bezetting. Uiteraard spookt het nergens, totdat de schrijver, na ernstige waarschuwingen van de hoteleigenaar in de wind te hebben geslagen, zijn intrek neemt in kamer 1408 van het Dolphin Hotel. Vier eerdere gasten zijn er onder verdachte omstandigheden om het leven gekomen, maar wat de krant niet heeft gehaald, is dat er nog 56 mensen een natuurlijke dood zijn gestorven in de kamer. De schrijver is vastbesloten dat spoken niet bestaan en boekt de hotelkamer. Het begint allemaal met een klokradio die steeds ongevraagd het lied “we’ve only just begun” van The Carpenters speelt, zelfs nadat de stekker eruit is getrokken. Uiteraard komt de schrijver er nooit meer uit en ook met hem loopt het niet goed af. Hij was eigenwijs en moest dat bekopen. Typisch Stephen King.
Stel nu dat er echt een hotel was waar het volgens de eigenaar in een bepaalde kamer zou spoken, zou u daar dan durven te overnachten? Ik niet, en dus kan ik niet volhouden dat ik niet in spoken geloof.
Mack 
Ik zou ook niet gaan overnachten in een hotel waarvan de eigenaar zoiets beweert; die is toch duidelijk niet goed fris dan.
LikeLike
In Holly Michigan hebben ze wel een voormalig hotel waar het spookt. Nu is het slechts nog restaurant, dus ik kan het niet testen. Bij een antiekwinkel in de buurt daar spookt het ook al.
LikeLike
Had erger gekund. Wat dacht je van “My heart will go on” van Celine Dion?
LikeLike
Ik kan niet anders dan het eens zijn met herr von Bloghausen. Of “The Power of Love” van Jennifer Rush. Dat is pas pure horror.
Goeie film trouwens. Ik vond hem best scary. Vooral dat woest aanvallende manwijf uit dat schilderij.
LikeLike
Oh ja, om terug te komen op je vraag: ik ben een schijtbak. Dus neen, daar ga ik niet overnachten.
LikeLike
Ik zou er wel durven slapen. Niet dat ik niet in spoken geloof. Ik geloof wel dat geesten bestaan…, maar ik ben er niet bang voor.
LikeLike
Voor geen goud, Ik slaap wel buiten.
LikeLike
Meteen. Ik geloof nergens in, dus ook niet in spoken. Heeft er ooit iemand eentje gezien? Nou dan. Schijterd! 😉
Ik moest ooit in een Frans stenen huisje slapen en ik wist dat er een paar duizend wakkere Franse grondspinnen in de kieren huisden. En die krengen zijn dus nog een slagje groter dan de Hollandse hè. Toen heb ik geen oog dicht gedaan. Want die hufters waren wél zo echt als het maar zijn kon. Brrr…
LikeLike
Ik ken iemand, van mijn linklijst, die er een gezien heeft.
LikeLike
Wie dan?
LikeLike
Ja wat gezien, een spook of een spin? Wij hebben een boktor op onze caravan gehad. Die durfde ik zelfs niet er van af te halen.
En op de campings wemelt het van de spinnen. Liever een spin dan een mug binnen.
En heb je ooit een spook gezien? Nou dan.
LikeLike
Als diegene zich geroepen voelt, vertelt hij/zij het zelf wel.
LikeLike
Zo gaat het altijd met spoken en paranormale toestanden. Nooit eens rechtstreeks verslag, het is altijd iemand die de zus van iemand kent die er toch echt een gezien heeft of door aliens ontvoerd is of wonderbaarlijk genezen is.
LikeLike
Dat is een kwestie van er op tijd bij zijn, Irene. Nu hoor je uit tweede hand omdat ik het aanhaal. Trouwens, mijn ufoverslag hier van een paar jaar terug werd door niemand serieus genomen, en dat was nog wel uit eerste hand.
LikeLike
Een hotelkamer met een radio die The Carpenters speelt??
Boeken!!!!!
LikeLike
Ik ben nou erg benieuwd naar dat verhaal van die persoon van die linklijst, eigenlijk. Linklijstbewoner, meld u!
LikeLike
Okee okee, ik ben het. De laatste tijd als ik thuis kom, denk ik; Mijn god, wat een spook zit daar op de bank.
LikeLike
Spoken of geesten, ik weet niet of ze bestaan dus … Maar in een vreemd hotel geloof ik in het donker in alles, spoken, geesten, heksen, trollen, mensgrote spinnen, levende doden… Een raar geluidje en ik zie en hoor van alles. Ik ben een schijthuis, ik beken.
Margo
LikeLike