Niet schieten, dat is mijn papa!

Ik heb voor mijn verjaardag weer eens boeken gekregen. Martin Bril, want die bewonder ik. Frits Bolkenstein, want zijn aangeboren aardappel, zijn intelligente voorkomen, en niet in de laatste plaats zijn prachtige scheiding links, trokken altijd mijn aandacht. En verder kreeg ik boekenbonnen zodat ik iets te doen heb voordat ik ga slapen. Want zelfs hier is het niet elke dag feest.

Maar ik ben nu in een boek begonnen dat ik gewoon van de plank trok, omdat het er al stond. Het is geschreven door iemand die niet van nature goed kan schrijven, maar hij is geholpen. Het verhaal is toch adembenemend, omdat hij een verhaal heeft. Hij is een overlevende van een aanslag door de Bende van Nijvel.

Ik heb al vaker over de Bende geschreven, want ook dat is iets wat ik heb meegekregen en wat me nooit losliet. Hoe is het mogelijk dat er gebeurd is wat er is gebeurd? En hoe is het mogelijk dat deze zaak nooit is opgelost? Als ik door rood rij, wat ik hoogstzelden doe, dan komen er van vier kanten politiewagens met zwaailicht aan, ik word klemgereden, word in de boeien geslagen en ondervraagd terwijl een felle lamp in mijn gezicht schijnt.

Dit boek van David van de Steen beschrijft zijn lijdensweg. Ik heb het nog niet uit, maar in mij kwam het idee op dat als een bendelid dit leest, dat voor hem misschien het moment zal zijn dat hij breekt en zich gaat aangeven. Want als er iets is dat onze sympathieke zuiderburen verdienen, is het toch wel dat deze misdaad nog binnen de verjaringstermijn opgelost gaat worden.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry. Toon alle berichten van Mack