Heeft u wel eens een lucide droom gehad? Zo’n droom waarin je je bewust bent van het feit dat je droomt? Dat klinkt natuurlijk geweldig, want je kunt allerlei dingen ondernemen waarvoor je normaal te lui bent, maar dat is het niet. Tenminste, bij mij niet. Want ik kan de lucide droom niet sturen. Dus net op het moment dat ik dingen wil gaan doen die het daglicht niet verdragen, word ik wakker.
Maar vandaag had ik het omgekeerde. Het troebele waken. Ik las een logje over hardlopen en iets met zenuwen in een been die het niet goed deden. Ik dacht: “oh, dat heb ik ook.” Totdat ik er beter over nadacht en dacht: “hee, dat heb ik helemaal niet!” En ik wist waar het vandaan kwam. Ik droom vaak dat als ik ren, dat de kracht uit mijn benen wegvloeit en ik amper meer vooruit kom. Ik droom dat kennelijk zo vaak dat ik me er al bij neergelegd had. Terwijl toen ik 17 was, ik de 100 meter in 12,9 seconden liep.
Wat ik dus zeggen wil: wees waakzaam. Sommige dromen proberen je een loer te draaien. Zeker repeterende dromen hebben daar een handje van. Ik vraag mij ineens af of er soms nog meer dingen zijn waarvan ik onterecht denk dat ik ze niet kan. Vliegen, bijvoorbeeld? Vannacht droomde ik dat ik op het examen voor mijn volgende vak zat, maar dat ik mijn paspoort was vergeten. Zodat het examen ongeldig werd en ik weer een jaar moest wachten voor de herkansing. Dat was niet fijn wakker worden. Het duurt dan heel even voor je je realiseert dat het niet echt was. En dat is wél opgelucht wakker worden.
Mack 
Ja, ik had er ook eentje vanmorgen, nu je het zegt. Heel verschrikkelijk ook, misschien moet ik daar een logje van maken. Ik ga het in elk geval even opschrijven, nu weet ik het nog. Bedankt. (echt waar hoor, maar ik kan hier nu toch niet die hele droom gaan vertellen)
LikeLike
Hoezo niet? Er staat voor zover ik weet geen restrictie op het aantal tekens in de reacties.
LikeLike
Dat soort dromen heb ik dus echt vaak. Dat ik moet vluchten maar niet goed kan rennen, maar vooral dat ik nog een vak moet inhalen op school of de TU, en dan het rooster niet weet, of anders dat ik weer terug het leger in moet en mijn uniform niet kan vinden of mijn militair paspoort.
LikeLike
Getsie. Ik haat de combinatie hardlopen en zenuwen in benen die het niet doen.
Verder zat ik me te realiseren dat ik redelijk droomloos ben de laatste maanden. Dagdromen uitgezonderd, maar dat is bij bewustzijn, dat telt niet.
LikeLike
Droomde vannacht ook over de schoolbanken, in reünie-achtige sferen en ik zag mijn oude schoolliefdes weer die heel erg knap waren geworden (in plaats van uitgezakt en fatterig zoals ik de laatste reünie ontdekte). Is meer spijtig wakker worden.
LikeLike
En ik doe, op m’n 61 ste, de 100 meter in 3.9 seconde.
LikeLike
Ja, maar jij hebt een tomtom dus je loopt niet verkeerd.
LikeLike
Je lijkt de P wel, die het altijd over zijn record kogelstoten of zo uit 1957 heeft. Of zou dat ook een droom zijn.
LikeLike
Nou, weet je dat ik dat zelf ook dacht toen ik het schreef?
LikeLike
Ben je wel eens ‘wakker’ geworden terwijl je het gevoel had dat je nog niet één was met je lichaam? Ik een paar keer. Het is heel bijzonder. Het is net alsof je in je lichaam als in een doos zit. Door twee gaten in die doos kijk je de wereld in; je oogkassen. Dat duurt maar een paar seconden, dan vloeit alles weer samen.
Ik heb ook wel eens of vaker gedroomd dat ik wist dat ik droomde, en dromen dat je wilt rennen en niet vooruit komt, betekent dat je ergens onzeker en angstig over bent.
LikeLike
Dank je. Maar dat wist ik ook wel zonder die droom.
LikeLike