Balgevoel

Soms heb je zo'n dag waarop alles lukt wat je met een bal doet. Hans wil altijd dat ik zijn plastic spidermanbal heeeel hoog in de 'moom' schop, zodanig dat-ie ook in de boom blijft hangen. Ik geef het ding een trap, en hij blijft hangen. Normaal doe je daar toch twintig keer over. Daarna gooi ik het ding er met een tennisbal in één keer uit. "Nog een keer" roept Hans dan, en ik schopte de bal weer in de boom, hij bleef op dezelfde plek hangen en weer gooi ik het ding er met een welgemikte worp in één keer uit. (Soms sta ik tien minuten te gooien voor het een keer raak is.)

Of ik geoefend had, vroeg de buurman die de bal op meters na miste. Later, toen het tijd werd om naar binnen te gaan, gaf ik de bal een volleybal-achtige klap en het ding vloog door ons tuinhekje en stuiterde precies door de openstaande voordeur naar binnen. Weer kijken een paar mensen mij verwonderd aan. "Dat doe je ook geen tweede keer!" En dat laatste klopt inderdaad. Het is een raar fenomeen. Ik weet namelijk al dat zodra ik die bal trap, gooi, of een klap geef, dat-ie raak zal gaan, maar je kunt zoiets niet plannen. Misschien is het zelfs wel zo dat als je de bal raak ziet gaan, dat je hersenen daarna jou het gevoel geven dat die trap of gooi perfect was zodat het leek alsof je het al wist.

Alles valt in één keer op z'n plek. Soms weet je al dat je gaat scoren voordat je gescoord hebt. Er is dan even geen plek voor twijfel en onzekerheid. Het is gewoon de bal raken en hij kan eigenlijk maar één kant op, en dat is de kant die jij beoogde. Dit verschijnsel wordt vaak toeval genoemd, maar ik denk het niet. Het is vast dat onontdekte gebied in de hersenen dat je eens in de zoveel tijd mag aanspreken en dat er dan ook voor zorgt dat wat je wilt, gebeurt. Marco van Basten begrijpt vast wel wat ik bedoel als-ie dit leest en terugdenkt aan zijn doelpunt in de EK finale van 1988.

Onbekend's avatar

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

16 gedachten over “Balgevoel”

  1. “[de bal] kan eigenlijk maar één kant op, en dat is de kant die jij beoogde.” Volgens mij was Johan uitgetreden en had zijn geest bezit genomen van jouw toetsenbord… En eerder vandaag natuurlijk van jouw voeten…. {/twilight-zone-muziekje}
    🙂

    Like

  2. Godzijdank heb ik zulke momenten meestal precies nadat ik ergens over heb gebluft. Dus aardig wat mensen denken nu dat ik heel behendig ben met het met grote precizie wegknallen van volleyballen, tennisballen, pingpongballen, biljartballen en corpsballen.

    Like

  3. Hoewel ik het wel een diepe gedachte vind, rammelt het een heel klein beetje. Want hoe weet je nu precies wanneer je dat gebied in je hersenen mag aanspreken? Doordat je dat op het juiste moment doet, zonder te weten dat DAT nu juist het goede moment was, is er toch ook sprake van toeval.

    Like

  4. Dat heet gewoon bioritme. Over 14 dagen lukt dan ook echt niets meer. Na 10x schiet je nog naast het doel en zelfs koffie tap je naast het koppie.

    Like

  5. Ik ken dat, ik ken dat! Op zo`n moment dat je iets gooit/schopt etc. weet je al dat ie goed ter plaatse komt. Ik had het deze vakantie met boulen. Als ik ging staan en in mijn hoofd fitste “dit komt goed” dan kwam het ook goed. En wat heerlijk als zo`n kinderkoppie daarna vol bewondering naar je kijkt, iets wat je wederhelft allang niet meer doet, hahaha!

    Like

  6. @Margo: Dank u, en ik mag toch hopen dat als Pien eraan komt, papa niet meer zo aktief is op internet… Dus ik denk dat je het vanzelf wel zal merken..
    Maar we maken er altijd gein over: blijf jij maar achter de pc zitten, ik bel wel als het er is…

    Like

  7. Heb weleens van die dagen inderdaad, maar als ik het dan nog eens probeer lukt het ook! Soms denk ik dat het aan het aantal uren slaap ligt + een goed ontbijt met de juiste ingrediënten ofzo… Vreeeeemd.

    Like

Laat een reactie achter op mack Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *