Lang vervlogen frustratie

Van 1994 tot en met 1997 reed ik een hele gave auto. Een Peugeot 205 GTI 1.6 met een scheur in de slang die de overdruk van het koelwater af moest voeren. Dat water spoot dus altijd over de gloeiend hete motor en dat gaf een mooi effect als-ie stil stond voor een stoplicht. Hij begon te roken als een achterlijke maar dat kon geen enkele kwaad. Ik werd altijd wel vreemd aangekeken bij een stoplicht.
Die auto heb ik op een gegeven moment weg moeten doen omdat de garage hem niet meer kon maken. Nee, dus niet dat het voor mij te duur werd, ik was vrijgezel in die tijd, de garage kon hem niet meer maken. Ik bracht de auto met een probleem en ik kreeg hem met hetzelfde probleem + rekening terug. Vervolgens bracht ik hem weer terug, en lieten zij de auto weer een dag op de parkeerplaats staan en zeiden dat ze het hadden opgelost. Ik reed dan drie kilometer om te ontdekken dat er helemaal niets was opgelost, vloekte een paar keer hard, en bracht de auto weer terug zodat zij hem weer een dag onaangeraakt op de parkeerplaats konden laten staan.
En zo deden we wie dat het langst volhield. De garage dus. En denk niet dat ik dit bij één dealer heb meegemaakt, soortgelijke ervaringen had ik bij drie verschillende Peugeot-dealers. Ik noem geen namen maar ze zaten in Voorthuizen, Nijkerk en Bilthoven.
Op een gegeven moment dacht ik dat ze met elkaar hadden afgesproken dat als ik kwam, dat ze dan alleen maar een factuur zouden maken en geen reparatie zouden uitvoeren. Maar dat bleek ook weer niet zo. Want meestal was er nog iets extra's kapot gegaan. Hoevaak mij dat niet gebeurd is.
Leer daarom van mij, beste studenten, dat als een monteur tegen u begint te praten in termen van: "kwestie van afstellen" of "bougieskabels zijn waarschijnlijk versleten", dat u er dan het beste aan doet de auto zo snel mogelijk te verkopen, want het probleem wordt nooit meer opgelost.

Onbekend's avatar

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

14 gedachten over “Lang vervlogen frustratie”

  1. Ach, mijn garage bracht me een waslijst met APK-afkeurpunten en toen ik met een kenner er mee aan de slag ging om alles te maken, bleek de helft GEEN afkeur.
    Wel jammer, 1100 euro aan onderdelen voor een auto uit ’89..

    Like

  2. Was inderdaad een gave auto. Daarna ben je elke dag een stapje teruggegaan. Die 323 was een hele verstandige keus, maar geen auto om je vingers bij af te likken. Die punto was al weer wat beter, maar valt in het niet bij deze peugeot. En aan je huidige auto zullen we maar niet al te veel woorden aan vuil maken. Wederom een verstandige keus, maar het oog wil ook wat.

    Like

  3. Hahahah Jolie, dat is nou echt een vrouwenopmerking, heerlijk. Zal je wel niet in dank afgenomen worden… MAAR HET LIJKT WEL ZO JA!!!!

    Like

Laat een reactie achter op mack Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *