Tranen in de kinderopvangplaats.

Vanochtend bracht ik Hans naar de kinderopvang (wij zijn erg rijk, ja) en belde aan bij Nijntje Pluis. Geen antwoord. Dan maar bij Betje Big.
Door de intercom klonk een vrouwenstem:

"Hallo, Betje Big?"
"Ja, hallo met de papa van Hans. Ik kom Hans brengen."
Je kunt daar niet zomaar naar binnen i.v.m. gescheiden vaders met een straatverbod die hun kind komen ophalen. En als ze hem niet meekrijgen, nemen ze rustig een ander kindje mee. Vandaar.
Voor mij doen ze de deur nog steeds open.

Oke. Je went eraan, er zijn meer vaders die hun kind naar de kinderopvang brengen, maar toch vind ik het nu eigenlijk al te kinderachtig voor Hans. Hans is een stoere baby en die kan toch niet in een klasje zitten dat "Nijntje Pluis" heet? Waarom heet dat geen "Jean-Claude van Damme" of "Bruce Willis"?

Een van de kinderen was helemaal overstuur omdat zijn moeder hem daar achterliet. Brúllen!
"Mama moet werken." hoorde ik de juf zeggen tegen het ventje. Niet dat het hielp.
En vorige week haalde ik Hans op, zat-ie samen met een andere baby in een wipstoel te wachten totdat-ie werd opgehaald. Ik begroette Hans (de andere baby ook een beetje) en alletwee lachten ze naar mij. Toen het andere ventje in de gaten kreeg dat ik alleen Hans meenam begon die ook keihard te huilen. Zielig joh!
Maar goed dat ik een man ben. Anders was ik ook gaan huilen.

Onbekend's avatar

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

37 gedachten over “Tranen in de kinderopvangplaats.”

  1. Als ctrl alt 5 doe krijg ik op het scherm waar ik nu zit te typen #8364; , maar zodra ik op “plaatsen”druk wordt het iets raars.
    Even kijken wat alt 0128 doet #8364;

    Like

  2. Ja schat, dat “andere ventje” was een meisje…. Dat moet je nu ook maar eens gaan leren hoor, het verschil. Maarja, ik snap ook wel dat het jou niet uitmaakt of Hans met een meisje of een jongen thuis komt. Lief hoor….

    Like

  3. #8364;.
    Werkt ie? Staat je Num Lock wel aan, Mack? 😀
    En verder weet ik nog niet zo heel goed waarom, maar ik heb heel erg gelachen om je logje.

    Like

  4. Mevrouw Mack!!! U brengt goed nieuws door te zeggen dat het meneer Mack niet uitmaakt waar Hans mee thuiskomt! 😀
    Mack sr. kennende denkt ie daar vast anders over!!! 😉

    Like

  5. Ach Albert, mij zou het geen hol (…) schelen, en de mening van mama is het aaaallerbelangrijkst, toevallig. Liever een gelukkige homo als zoon dan een ongelukkige hetero, toch!

    Like

  6. Mevrouw mack wil mij alleen maar een beetje stangen.
    Maar wacht maar tot Hans later als ie 25 is met een meisje van 3 thuiskomt, dan mag dat ineens niet van haar, omdat ze 22 jaar een te groot leeftijdsverschil vindt.

    Like

  7. Ik heb ook een Bvader. Bij mij staat de B voor Biologische. En zo las ik die van vrouwtje ook. Maar inderdaad, het zou wat anders kunnen zijn.

    Like

  8. De eerste keer dat ik Sophie ophaalde van de creche, werd ik even apart genomen: een ander kindje had SOphie gemept met een stuk speelgoed. Niks ernstigs hoor, maar ze had wel een schram naast haar oog.
    En dan maar zien te volharden in je standpunt dat beide ouders moeten kunnen werken…

    Like

  9. Sophie? Zo heet onze kat… Klinkt misschien niet zo leuk, maar ik wilde haar zo noemen omdat ik de naam zo leuk vind…
    Kan toch gebeuren? Dat kindjes ruzie krijgen? We zijn al spierballen aan het kweken bij Hans. Meppen moet ie. Onze Arnold!!

    Like

  10. @Marina: mocht het helpen.. Mijn moeder was elke dag thuis maar ik zat toch ook elke dag onder de schrammen met grintbakken in de knieen enzo (nee niet veroorzaakt door mijn moeder maar mijzelf natuurlijk!).

    Like

Laat een reactie achter op Lnnard Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *