Weer onder de levenden

Beste mensen,

Allereerst moet ik u allen bedanken voor het meeleven en de felicitaties, ik zou webloggen bijna leuk gaan vinden. Iedere dag kwam Mack in het ziekenhuis en kreeg ik weer uitgebreid verslag wie wat had geschreven op zijn site. Op zich heeft het ook wel wat, webloggen, want veel bekenden van ons zijn via deze site op de hoogte gebleven van alle "toestanden".
En het was me wat…… Ik had rekening gehouden met een zware bevalling, dat zit namelijk nogal in de familie, maar nog is het tegengevallen. Vier dagen weeën is niet leuk….. En dan nog een keizersnee… Lichtelijke tegenvaller.
Ik heb woensdag wel 5 gynaecologen tussen mn benen gehad. Doodziek werd ik ervan. "Hij moet het nog leren, mag hij ook even??" Grrrrrrr……
Toch, door alle "slechte berichten" over de toestand van Hans, was ik dit alweer snel vergeten, behalve dan de moeheid. We zijn ook blij dat Hans het zo goed doet nu. De uitslagen wachten we af, maar als hij al wat mankeert, dan heeft hij daar nu geen last van.
En wat is hij lief…. En wat is hij mooi….. En papa heeft in een paar dagen tijd zijn vadergevoel gevonden en doet lekker mee. Heerlijk.
De kraamzorg is vertrokken, we doen het nu lekker met z'n drieeën en ook dat bevalt prima. Ik kan niet anders zeggen dat ik nu aan het bijkomen ben en natuurlijk aan het genieten.
Nou, achter de pc zal ik denk ik niet zo vaak meer zitten maar jullie zijn nu op de hoogte, ik ben er weer. Nu ga weer even slapen want ik moet me nu aan de tijden van mijn zoon houden (wat klinkt dat he!!).

Bedankt.

Onbekend's avatar

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

9 gedachten over “Weer onder de levenden”

  1. Ik moest ook een paar dagen wennen aan de woorden “mijn dochter” toen die geboren was. Het begin van een nieuwe fase in je leven, geniet er maar van.

    Like

  2. Gelukkig je bent er weer. En zoals ik al eerder zei..rustig aan doen want keizersnee is toch een flinke “ingreep”.

    Like

  3. Jahaaa, mama is back! En het werd tijd hoor, iemand moet af een toe een oog werpen op deze beestenbende 😉 Enfin, hou het rustig en geniet van Hans en kom soms eens langs 😀

    Like

  4. Jahaaa, mama is back! En het werd tijd hoor, iemand moet af een toe een oog werpen op deze beestenbende 😉 Enfin, hou het rustig en geniet van Hans en kom soms eens langs 😀

    Like

  5. Mja, ze moeten een grote Opblaas-Toucheer-pop bij de ingang van de afdeling verloskunde zetten. Misschien leren die co’s het dan eens (af) 8)
    Wat dat betreft was ik wel blij dat ‘ons’ ziekenhuis vorige week niet academisch was… Maargoed, daarin heb je weinig keus.
    Veel beterschap met de keizersnee..

    Like

  6. Fijn dat je met kind en al weer thuis bent. Neem de tijd en (zoveel mogelijk) rust voor je herstel.
    En als je veel last hebt van de wond, moet je maar denken: ‘ik kan tenminste nog zitten’.

    Like

Laat een reactie achter op CiNNeR Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *