Categorie: Mack is maatschappij-kritisch

Elon Musk wil een bonus van 1 biljoen dollar. Zijn er lezers die niet weten hoeveel dat is? Ik. Ik heb geen idee. Ik vraag me af wat je niet kunt kopen van 1 biljoen dollar. Hij vindt dat hij dat waard is. Aandeelhouders van Tesla hebben het goedgekeurd. Niet omdat ze het hem gunnen, maar omdat ze hopen dat hun aandelen acht keer meer waard worden. Ik vind weinig meer verwerpelijk dan deze praktijken, al werk ik zelf bij een Amerikaans bedrijf dat hetzelfde doet, al zijn de bedragen kleiner. Onze CEO en aandeelhouders moeten het slechts met miljoenen doen. De voorwaarden die aan de bonus gesteld worden zijn een wassen neus, die worden gewoon gehaald, en mocht een naïeve boekhouder de illusie hebben dat dit harde voorwaarden zijn, dat is niet zo. Musk gaat linksom of rechtsom zorgen dat boekhoudkundig aan de voorwaarden voldaan gaat worden.

Het wordt hoog tijd voor een ramp want men is het spoor volledig bijster. Kapitalisme is een prachtig systeem maar de houdbaarheidsdatum is verstreken. In normale hersenen zou de gedachte aan een bonus van 1 biljoen dollar niet eens mogen opkomen. Aan een miljard ook niet. Maar het lijkt ze geen reet te schelen. Het enige dat ik kan hopen is dat Elon zijn doelen haalt en we in een situatie van hyperinflatie terecht komen en dat een brood over tien jaar een biljoen dollar kost. Dat zou toch lachen zijn.

Ik las vandaag iets over de Euraziatische lynx, in het Latijn de Lynx lynx, zodat we nu weten dat Lynx met een hoofdletter “Euraziatische” betekent. Het is een prachtig roofdier dat in de ons omringende landen voorkomt, maar niet hier. “Nederland is te klein voor de Lynx,” klonk het vroeger, toen de soort nog algeheel voorkwam in de lage landen en het beest werd afgeknald door de boeren. Ook al. Als boeren ergens last van hebben, moet het dood. Of het nu wolven, vossen, mollen of roofvogels zijn, kapot zal het.

En net nu de boer in zijn bestaan bedreigd wordt komt daar Caroline om ze te beschermen en doet een debiele uitspraak over stikstof. Of Els Rechts, in een gereformeerde sekte grootgebracht en verder geen zin in verandering, predikt hoe de refo’s de afgelopen 70 jaar leefden, en dat het zo moet blijven.

Ik vraag me af waarom we boeren nog nodig hebben. De melk staat toch in de supermarkt? Nou dan! Het halve land lijdt onder hun bezettingsdrang en alles staat vol mais. Ik eet nooit mais! En ondertussen moet alles kapot van ze. Behalve de schapen dan. Die worden liefdevol verzorgd tot aan hun dood, en dan begraaft de boer ze. Ik ben er een beetje klaar mee. Sowieso met mensen die niet kunnen samenleven met de natuur.

Laatst stond in Epe bij het gemeentehuis een menigte te protesteren tegen de wolf. Dan komen er teksten voorbij als: waar zijn onze kinderen nog veilig? Of, het is wachten tot er een dodelijk slachtoffer valt! De burgemeester hoorde het zooitje bezorgden ernstig aan en heeft nu maatregelen genomen. Hier moest ik al gniffelen. De burgemeester als machtigste man van Europa. Er komt nu slachtofferhulp voor mensen die geconfronteerd zijn met een brutale wolf en er komen borden met “pas op voor de boze wolf!” Dat was niet helemaal wat de bozige menigte voor ogen had. Die wil een kogelregen door het bos zodat elke wolf wordt uitgeroeid en ze er weer lekker rustig kunnen lopen net als de afgelopen zeventig jaar. Met geen enkel belang bij het feit dat de natuur zich aan het herstellen is, getuige de komst van de wolf.

Ik liep met de hond langs de schaapsherderin, die met drie border collies en twee kuddebewakingshonden schapen aan het hoeden was. Het verbaasde mij want mij was verzekerd dat dit niet meer gebeurde sinds de komst van de wolf. Één voordeel heeft het allemaal wel: het is heerlijk rustig op de hei. Ik liep er met Lori en keek om me heen. Geen mens te zien. Mooi zo. En die Lynx, die komt ook nog wel.

Om te zeggen dat de wereld in brand staat is overdreven maar het smeult wel. Ik vraag mij af wat er mis is gegaan sinds de tijd dat ik op school zat. Toen was de wereld overzichtelijk, achter het ijzeren gordijn zat de vijand, aan de andere kant van de oceaan zaten onze bondgenoten. Europa, Nederland voorop, was een rechtsstaat die vanzelfsprekend was en een beschaving had die verfijnd leek. Ik was jong en had respect voor ouderen, want ouderen waren wijzer dan ik. En daar ging het gedeeltelijk fout, want waarschijnlijk was dat niet zo. Tenminste, dat ontiegelijk domme gezwets bereikte mij toen niet, of het drong niet tot me door wat impliceert dat ik zelf misschien ook wel dom zwetste.

Maar nu lijkt men het prima te vinden als de rechtsstaat wordt afgebroken. Want daar gaat het over, er is maar een ding belangrijk in de rechtsstaat en dat is of je vertrouwen hebt in onafhankelijke rechters. Dat je je neerlegt bij hun uitspraken en niet dat je, als iets onwelgevallig is, de rechters in twijfel gaat trekken. Dat werkt niet namelijk, tenzij je de rechtsstaat wilt afbreken. Maar tegenwoordig is het eigen gelijk belangrijker dan dat.

Hetzelfde geldt voor wetenschappelijk onderzoek of het NOS journaal. Het zou best zo kunnen zijn dat er soms iets aan de uitslag of berichtgeving schort, maar het is handig om te vertrouwen in hun onafhankelijkheid zodat je ook gaat snappen dat je eigen mening soms bijstelling nodig heeft. Maar het is niet zo dat het allemaal complotten van de overheid zijn om de waarheid te verhullen. Zou dat wel zo zijn, dan zou iemand het bewijs daarvoor aanleveren (binnen veertig jaar). Ik hoor sommigen denken, maar diegene krijgt dan een ongeluk voordat hij dat bewijs kan aanleveren. Ja, in Rusland wel. Hier niet.

Morgen word ik 56. Als ik niet uit een raam val tenminste. Ik heb drie boeken gekregen over de DDR. Die was er nog toen ik op school zat. Marita Koch heeft nog altijd het wereldrecord op de 400 meter. Dat staat al veertig jaar. Het werd van de week bijna gebroken door een atlete die geen doping gebruikte. Of maak ik me nu schuldig aan het in twijfel trekken van een erkend record? Ja, het werkt wel in elk geval, dat in twijfel trekken van de waarheid. Maar binnenkort zal het record er wel een keer aangaan. Veertig jaar duurt het ongeveer voordat het niet meer relevant is wie er gelijk had, omdat er dan een nieuwe waarheid is.

Nu zijn we veertig jaar verder sinds voor mij alles overzichtelijk was en nu is er die nieuwe waarheid; niets is nog waar. Dus kunnen we terug naar wanneer het mis ging en een ander pad inslaan? Weet iemand de weg terug?

We hebben het tegenwoordig wel over de wolf, maar wist u dat witte haaien in de Noordzee minder zeldzaam worden? Dit door de opwarming van de aarde uiteraard. De witte haai of mensenhaai is een beschermde diersoort, maar daar denkt de BBB natuurlijk heel anders over. Kapot met die beesten, want ze zitten de vissers dwars, ze eten mensen, nog vaker dan een wolf, en ze horen hier niet. De Noordzee is te klein voor de haai! Bovendien springen ze zo over een haaiwerend net heen! En ze moorden voor de lol!

Mijn probleem is de kortzichtigheid van veel mensen. Als iets in de natuur ze niet uitkomt, dan moet dat wijken. Wij waren ooit ook natuur maar inmiddels al lang niet meer. Die witte haai, dat is geen grapje, die komt echt. Natuurlijk zullen er mensen zijn die beweren dat ze hier zijn uitgezet, maar er zullen altijd mensen zijn die onzin beweren. Want dat geeft aandacht. En er zal ooit een mens aangevallen worden, en wat dan? In Zuid-Afrika of in Australië gebeurt dat ook, desondanks zijn haaien beschermd. En naar mijn idee maar goed ook, anders zouden ze binnen de kortste keren uitgeroeid zijn, met alle gevolgen van dien.

Wanneer gaat er eens iets gebeuren aan het werkelijke probleem dat er met de natuur is, namelijk de mens en zijn onwetendheid? Zijn er niet gewoon veel te veel mensen op aarde die de hele balans verstoren? Kan daar iets aan gedaan worden zonder dat ik voor genocide pleit? Kijk nu eens naar de wolf, een prachtig beest. Scherpe oren, een scherpe blik, een uitmuntend reukvermogen, lenig, snel, een vacht om winter te doorstaan en lief voor zijn gezin. En zo zijn zijn jongen ook.

Kijk nu even naar een doorsnee gezin. Samen 40 kilo te zwaar, een conditie van niks, brildragend, moeite om op een herenfiets te stappen, traag en kansloos in de natuur. En daar komen er dan steeds meer van, die allemaal te veel consumeren en vreten, en dit zijn dan nog de meest onschuldige mensen. De gevaarlijksten zijn zij met meer zelfvertrouwen dan terecht is, die meer, meer, meer willen. Die elk stuk grond opkopen, die een fabriek neerzetten en ten koste van alles rijk willen zijn. Deze soort is strikt beschermd door de wet en wil vooral niet dwarsgezeten worden door een lagere levensvorm.

Morgen werk ik alleen. Vorig jaar waren er nog een Engelse en een Belgische om me gezelschap te houden, maar beide dames zijn ontslagen en vervangen door goedkopere krachten uit landen waar ze wel 1 mei vieren.

Ik moet nog een jaar of 11. Zo kijk ik er tegenwoordig tegenaan. In werkelijkheid gaan ze de pensioenleeftijd nog verder verhogen natuurlijk, met als argument dat het anders onbetaalbaar wordt. En dan zeggen wij massaal: ok, als de overheid het zegt, dan zal het zo zijn en dan accepteren wij dat. Zo ging het vorige keer ook. Eigenlijk is het geen wonder dat wij 1 mei niet vieren.

Er zit hier een grote frustratie bij me omdat mannen er vroeger met 59 uit konden. Dat werd in één keer verhoogd naar 67, nou goed, in twee keer, de vut werd afgeschaft en de pensioenleeftijd werd verhoogd, want dat kon niet anders. En als het niet anders kan, ja, wat heeft het dan voor zin om te gaan demonstreren? Geen enkele! Dat is simpele wiskunde.

Geert Wilders snapt niks van wiskunde want hij wilde de pensioenleeftijd verlagen. Terwijl er duidelijk door een vorig kabinet was gezegd dat dat geen optie was. Geert doet dat constant natuurlijk, dingen willen die niet kunnen. Maar stel nu dat ik wel mijn pensioen haal en dat ze me niet op een dag dood achter mijn laptop vinden, wat dan? Dan zal ik een hobby moeten zoeken want badmintonnen of met een jonge herder wandelen lukt dan vast niet meer. Suggesties?

Er zijn in mijn leven kleine ergernissen, middelgrote ergernissen, grote ergernissen en ontwrichtende ergernissen. De ontwrichtende zijn ergernissen die zo ver gaan dat ik er meerdere dagen last van heb, bijvoorbeeld door vernedering of belediging. Grote ergernissen worden veroorzaakt door Trump als hij nog aan het begin van z’n termijn zit en nog niet veel tegenstand krijgt, kleine ergernissen zijn reclameboodschappen voor zwakzinnigen zoals ‘met wie zou jij een koffietje willen doen’ of alles met ‘theetje’ omdat ik na veertig jaar nog maar weinig weerstand voel bij het woord ‘wijntje’ dus dan moeten ze niet net als ik eraan begin te wennen nieuwe debiele woorden gaan verzinnen, en vooral niet omdat theetje en koffietje in mijn kringen gebruikt zouden kunnen worden, in tegenstelling tot woorden als pata’s, bro of ownen, die ik alleen van tv ken en die bij mij alleen maar medelijden opwekken. God wat een veel te lange zin!

Middelgrote ergernis: op de radio hoorde ik een mevrouw van de pvdd iets compleets belachelijks opperen, of misschien was het zelfs al in een vergevorderd stadium. Ik vind dan ook dat de pvdd alleen beslissingen over dieren moet nemen en niet over mensen. Haar stem maakte de boodschap nog erger, maar het kwam hier op neer; er mogen in Almere in een straal van 100 meter van een ziekenhuis of een school geen gefrituurde etenswaren meer worden verkocht. Want dat is ongezond. Helemaal niet! Kroketten zijn net als vuurwerk. Het is niet gevaarlijk maar kan wel gevaarlijk gebruikt worden. Dus eet je een kroket, geen enkel probleem, eet je er elke dag vijf, probleem!

Betutteling van de ergste soort want een overheid moet alleen voorlichting geven, als mensen dat aan hun laars willen lappen, prima. Laat ze maar obesitas krijgen als ze dat willen, dat is niet de schuld van het aanbod! Op mijn werk stonden vandaag twee pakken stroopwafels, en er lagen drie mandarijnen. Ik kreeg trek en ik wilde een stroopwafel. Maar op mijn schouder zat een pvdd engel die zei: nee Mack, vandaag neem je maar mooi een mandarijn! En zo geschiedde. Dus ligt het aan het aanbod? Neen! Waar dan wel aan? Aan collectieve slapte.

Maar het ergste komt nog. Het verbod gold niet voor fastfood-ketens of in de school of in het ziekenhuis zelf. Daar kon je gewoon de kroket blijven kopen. De reden daarvan was dat de politiek daar niks in kon dwingen, ze konden alleen de vergunning van de kleine ondernemer afpakken. En, zo redeneerde de mevrouw, waar je iets kunt doen, moet je het doen! Nee! Nee! Driewerf nee! Als het volkomen oneerlijk is, dan moet je het vooral niet doen. Dat leidt maar tot btw verhogingen. Want multinationals kun je niet pakken dus pakken we de gewone man.

Laat ze zich druk maken over dansende beren, opgehokte varkens en elkaar pikkende kippen, mijn steun krijgen ze. Maar laat ze de mensheid niet gaan dwingen naar een worteletende soort, zonder humor en asgrauw, laat dat nu aan de vrije wil over zodat je ook straks nog kunt blijven spreken van mensheid. En de kosten van obesitas? Daar heb ik wel een oplossing voor. En anders Geert wel.

De nieuwe CEO legde zijn strategische plannen voor 2025 uit. Het viel me op hoe gewiekst die mannen zijn. Met abstracties die niet te controleren vallen, veranderen ze de complete werkwijze die altijd gewerkt heeft. Ze gaan zo gedetailleerd in op hun abstracties dat het bijna concreet lijkt. Maar dat is het niet. Ze zeggen dat het die kant op moet om meer geld te kunnen verdienen, en dat gaat hoe dan ook gebeuren. Zelfs als het niet gebeurt, gaat het toch zo gedraaid worden dat het wel gebeurde, en iedereen het ermee eens is. Of beter, niemand die gaat zeggen dat hij het er niet mee eens is. Ik herken de tactiek. Talentvolle mensen, dat moet gezegd worden. Ik ben vooral onder de indruk van de hoeveelheid afkortingen die ze kennen.

Gedurende de sessie worden er in zijn presentatie quotes van Darwin en Indiaase goeroe in beeld gebracht. Die laatste kende ik niet en de quote ben ik ook vergeten. Maar op het scherm zie ik wel allemaal hartjes en applaudisserende handjes door het beeld vliegen. Het zijn de ingelogde salesmensen die die waardering geven voor deze briljante CEO die Darwin citeert. Ik zie zelfs dat één van de hartjes van mijn Nederlandse salescollega komt. Wat ik denk laat zich raden.

Tijdens de Q & A (ik ken ook afkortingen) vallen de Amerikanen over elkaar heen om een vraag te mogen stellen. Een zekere Jennifer die ook in beeld is, controleert het geheel en laat degenen die hun virtuele hand opstaken één voor één aan het woord. Er komt een Dave van Sales aan het woord die de CEO bedankt en dan zijn vraag stelt. Thank you Mike, I love the changes you announced. (M.a.w. ik vond ook al jaren dat het anders moest) Vervolgens gaat Dave veel te diep in op zijn persoonlijke ervaring met de klant, wat mij persoonlijk echt geen reet interesseert maar Mike begon zijn antwoord met: I love your passion, Dave.

Ik vind het buitengewoon knap geacteerd allemaal. Ik vind eigenlijk dat hier Oscarnominaties aan te pas moeten komen. En ook dat ze geen braakneigingen van zichzelf krijgen, mag een medisch wonder heten. Ik ben een Nederlander, en ben wars van dit soort fratsen. Ik krijg er stuiptrekkingen van. Ik zou heel graag op LinkedIn willen om zoveel mogelijk dom te zwetsen daar. Maar dan express. Maar daar wacht ik nog maar even mee, zo principieel ben ik nu ook weer niet dat ik daar morgen al mee begin. Als ik met pensioen ben ga ik dat doen, de boel daar af fikken. Laatst kreeg ik al een “ happy Monday” wens. Geen idee wat dat betekent maar ik zei maar terug; Happy Monday to you and your loved ones! Als we toch dom gaan doen…

Aanslagen met zwaar vuurwerk, asielbeleid, wolven, TikTok, stikstof, je weekend, personeelstekort, vergrijzing, Max Verstappen, Syrië, Trump, salderingsregeling, lhbti +, bitcoins, thuiswerken, polarisatie, bankzitters, cashback, gamen, windmolenpark, leiderschap, tussenjaar, influencer, extraparlementair, AI, elektrificatie, fijne dag, latte, biodiversiteit, CO2-reductie, ADD, ZZP, Tesla, Gaza, Poetin, NAVO, vapen, X, opwarming, autonomen, fatbike, genderidentiteit, Tinder, koning.

School, sportwagen, straatvoetbal, meisjes, radio, ziekenfonds of particulier, tolerant, goede baan, fatsoen, ijsvrij, koude oorlog, woensdagmiddag, Donald Duck, huisvrouw, bibliotheek, tegenwind, tweede klasse, majesteitsschennis, chef, bejaardenhuis, dienstplichtig, aids, abonnement op het zwembad, WAO, huiswerk, zevenklapper, seizoenen, katholiek of protestant, tv-serie, André van Duin, dames en heren, poep onder je schoen, dansles, priklimonade, toekomstperspectief.

Nederland nu vs Nederland begin jaren tachtig. Het is ook niet vreemd dat de wachtlijsten bij de psychologen nu een half jaar bedragen. Nou goed, die wolven hadden er in de jaren tachtig al moeten zijn natuurlijk. Gevolg van de koude oorlog. Wolven waren ooit verdreven en zaten vast achter het ijzeren gordijn. En huisvrouw, alleen het woord al. Een vrouw die bij huis is en zorgt voor het huishouden. Heel normaal vroeger. Meisjes, die waren magisch en onbereikbaar als het erop aankwam. Ziektekosten werden vergoed en in de zomer ging je naar het buitenbad. Fatsoen was nog een woord dat je kon gebruiken zonder srakker erachter, en op woensdagmiddag voetbalde je op straat. Op de radio waren de dagen verdeeld onder de omroepen en als André op tv kwam moest iedereen lachen. Sportwagens waren een zeldzaamheid en als je 65 was, heette je bejaard. Mannen of vrouwen, meer soorten bestonden niet. De koude oorlog was een gegeven, geen dreiging. En als je net een sterfgeval had meegemaakt en je deed een boodschap dan zei de onwetende winkelier na het afrekenen gewoon neutraal “tot ziens” in plaats van “een fijne dag” wat onnodig kwetsend kan zijn en bovendien geenszins gemeend is, in tegenstelling tot “tot ziens”. Om over “geniet van je weekend” nog maar te zwijgen.

Je doet er verder niks aan, maar ik zette even wat begrippen op een rijtje. Om aan te geven wat er mis gaat.

It’s one small step for a man, but a giant leap for mankind. Dat waren ongeveer de woorden die Neil Armstrong sprak, toen hij twee maanden voor mijn geboorte, als eerste mens voet op de maan zette. In 1969 twijfelden weinigen eraan, maar tegenwoordig zijn er velen. Hoe dat precies komt weet ik niet. Waarom zou ik gaan denken dat de maanlandingen niet echt waren? Ik zou mezelf wat kritische vragen kunnen stellen, maar ik zou ook op zoek kunnen gaan naar de antwoorden. Want die zijn voorhanden.

Wat mij interesseert is waarom mensen massaal zijn gaan geloven dat de aarde plat is en dat de maanlandingen nep waren. Een paar honderd jaar geleden dacht men ook dat de aarde plat was, maar er was destijds niet meer kennis voorhanden. Welk bewijs je tegenwoordig ook aanlevert, het wordt grondig nietig verklaard. Ikzelf denk dat het iets met aanzien te maken heeft. Dat je bepaalde dingen niet helemaal snapt, tenminste niet goed genoeg, en daarom terugvalt op wat je wel snapt. En dat die logica grote indruk kan maken op anderen die het ook niet helemaal snappen. Dat die anderen dan denken: wauw, wat een zelfstandige ziel!

Het is mij ook gebeurd. In mijn verwoede pogingen tijdreizen te begrijpen, zoals Stephen Hawking uitlegde, met een absolute lichtsnelheid die tot gevolg had dat tijd niet absoluut is, en tijdreizigers zichzelf zagen aankomen op een planeet waar ze een half uur eerder al geland waren, dat was voor mij het moment om Stephen Hawking maar te degraderen tot een fantast. Tijd is gewoon absoluut en afstand ook. De snelheid, die kan variëren, dat weten we allemaal. Kortom, geen gezeik.

In die zin is het wel begrijpelijk om de aarde plat te maken. Want anders zouden ze er in Australië toch afvallen? Of op z’n minst moeten voelen dat het bloed naar hun hoofd stroomt als ze door de aantrekkingskracht op de grond gehouden worden. En die maanlanding dan? Hoe kunnen ze nu weer van de maan zijn opgestegen en weer in die raket geklommen zijn? En dat allemaal met minder computerkracht dan mijn iPhone heeft. Kan niet!

En dat mensen de aarde regeren is ook raar. Dat moeten reptielen zijn. Reptielen met pedofiele neigingen. Veel logischer. We zijn met 8 miljard mensen en er worden er steeds meer gek. En we hebben gekkenhuizen afgeschaft.

De nieuwe premierkandidaat Dick Schoof kende ik niet, maar hij heeft een indrukwekkende C.V. Niet zo indrukwekkend als de mijne, maar toch, respect. Ik bedacht dat als ik premier zou worden ik eigenlijk helemaal geen idee heb wat ik zou moeten doen. Vragen beantwoorden geloof ik en Israël of Rusland zeggen dat ze onmiddellijk moeten stoppen met hun gedrag. Ik heb dus geen idee of deze man goed is, maar mijn eerste indruk is prima.

Eerlijk gezegd snap ik nog heel weinig van politiek. Afgezien van dat er een toneelstuk wordt opgevoerd dan, want dat heb ik gelijk door. Maar bijvoorbeeld de Kamervoorzitter, wat doet hij? Ik dacht dat hij bepaalde wie er aan het woord was en of bepaalde formuleringen door de beugel konden. Maar nee, de voorzitter vindt dat de PVV geen extreem rechtse partij genoemd mag worden, maar in plaats dat daar naar geluisterd wordt roept Jesse Klaver de voorzitter tot de orde en zegt dat hij er vanuit gaat dat de voorzitter zulke dingen in het vervolg niet meer zegt. Ik had Klavers microfoon gelijk uitgezet, wie is er hier nu de voorzitter, jij of ik? Zal even lekker worden zeg!

De oppositie, ook zoiets wat ik niet snap. De oppositie is standaard tegen, ook als ze het ermee eens zijn. Dus de oppositie zegt dat ze het er niet mee eens zijn en vervolgens gebeurt het toch! Wat heeft dat dan voor nut? Kost hartstikke veel tijd en geld die oppositie.

Nou ja, zo zijn er zoveel dingen die ik niet begrijp en ik zou ook liever Willem Alexander de absolute macht geven. Dan snap ik tenminste hoe het zit en wie er de baas is. Een parlementaire democratie, alleen de term al is volslagen onduidelijk.

Ik wens Dick Schoof dan ook veel succes, en ik weet nu al dat er een keer een kwestie komt waarbij de krant kopt: Dick schoof de kwestie onder het tapijt. Kun je op wachten.