Nikita

Ik ben ergens ingetrapt maar ik weet nog niet waarin. Dat komt vast nog. En niet dat ik niks vermoedde, integendeel, al mijn alarmbellen gingen af, maar tot nu toe speel ik mee. Een Russische mailde mij dat haar zoontje graag ansichtkaarten uit het westen zou ontvangen. Hij had alleen kaarten uit voormalige Sovjet-landen maar uit het westen was lastig. Hoe deze Russische aan mijn e-mail kwam is mij niet duidelijk en heb ik ook niet gevraagd. Ik schreef alleen terug: “geef me zijn naam en adres.” Dat beantwoordde deze Russische, haar zoon had een typische Russische jongensnaam maar door Elton John denken wij dat het een meisjesnaam is. Ze gaf een adres op in volgens haar een kleine stad, maar qua inwoners toch groter dan Utrecht, en ze bedankte me.

Ik zocht het adres op en na enig denk-en vertaalwerk vond ik het op Google maps. Ik vond op Facebook ook een mevrouw met die naam in de betreffende plaats. Duidelijk nep, want ze was veel te mooi en had maar enkele mannelijke vrienden uit het westen. Maar misschien was haar naam wel het Russische equivalent van ‘Karin de Vries’ en zijn er meerdere van. Hoe dan ook, ik dacht: “wat kan mij in godsnaam gebeuren met een vrouw zoals jij aan mijn zij?” Met Hans de Booij ging het ook niet heel lekker nadat hij zichzelf deze vraag stelde. Kennelijk gebeurde er toch iets onverwachts.

Goed, een kleine kans dat het echt was, en ik zag niet waar dit fout kon gaan dus reed ik tussen de middag naar het postkantoor, haalde drie ansichtkaarten en postzegels voor het buitenland, betaalde een tientje en schreef de kaarten. Dear Nikita. Het enige dat ik kan bedenken is dat ik straks een bedankje per e-mail krijg en dat ze zo mijn vertrouwen probeert te winnen en ik straks 1000 euro overmaak. Ik zal toch niet voor dat tientje opgelicht zijn?

Nou ja, ik ben in elk geval op mijn hoede, maar misschien had ik dit al niet moeten doen en heeft de KGB nu mijn handschrift en vingerafdrukken. Want daar zullen ze vast achteraan zitten. Wordt vermoedelijk vervolgd.

Onbekend's avatar

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

9 gedachten over “Nikita”

  1. Ik heb dezelfde mail gehad en dezelfde alarmbellen en ook gedacht waar dit mis kon gaan. Toch ben ik er niet op ingegaan, ik vond het een te vaag verhaal. Het feit dat wij dezelfde mail hebben gehad, bevestigt echter mijn vermoeden dat het niet in de haak is.

    Geliked door 1 persoon

    1. Ik heb de kaarten wel opgestuurd maar nog niks gehoord. Maar het hoeft nog niet per de niet in de haak te zijn al lijkt het er wel sterk op! Shit, ik ben opgelicht voor een tientje!

      Like

      1. Nee, je hebt gelijk, het bewijst helemaal niks. Ik zie ook nog steeds niet waar het mis kan gaan. Dus wellicht valt het mee en ben je gewoon aardiger dan ik. Ik sta bekend als goed van vertrouwen, maar je hebt altijd baas boven baas en mijn ware aard heeft zich zojuist geopenbaard.

        Geliked door 1 persoon

Laat een reactie achter op Yukiko Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *