Betutteling in Almere

Er zijn in mijn leven kleine ergernissen, middelgrote ergernissen, grote ergernissen en ontwrichtende ergernissen. De ontwrichtende zijn ergernissen die zo ver gaan dat ik er meerdere dagen last van heb, bijvoorbeeld door vernedering of belediging. Grote ergernissen worden veroorzaakt door Trump als hij nog aan het begin van z’n termijn zit en nog niet veel tegenstand krijgt, kleine ergernissen zijn reclameboodschappen voor zwakzinnigen zoals ‘met wie zou jij een koffietje willen doen’ of alles met ‘theetje’ omdat ik na veertig jaar nog maar weinig weerstand voel bij het woord ‘wijntje’ dus dan moeten ze niet net als ik eraan begin te wennen nieuwe debiele woorden gaan verzinnen, en vooral niet omdat theetje en koffietje in mijn kringen gebruikt zouden kunnen worden, in tegenstelling tot woorden als pata’s, bro of ownen, die ik alleen van tv ken en die bij mij alleen maar medelijden opwekken. God wat een veel te lange zin!

Middelgrote ergernis: op de radio hoorde ik een mevrouw van de pvdd iets compleets belachelijks opperen, of misschien was het zelfs al in een vergevorderd stadium. Ik vind dan ook dat de pvdd alleen beslissingen over dieren moet nemen en niet over mensen. Haar stem maakte de boodschap nog erger, maar het kwam hier op neer; er mogen in Almere in een straal van 100 meter van een ziekenhuis of een school geen gefrituurde etenswaren meer worden verkocht. Want dat is ongezond. Helemaal niet! Kroketten zijn net als vuurwerk. Het is niet gevaarlijk maar kan wel gevaarlijk gebruikt worden. Dus eet je een kroket, geen enkel probleem, eet je er elke dag vijf, probleem!

Betutteling van de ergste soort want een overheid moet alleen voorlichting geven, als mensen dat aan hun laars willen lappen, prima. Laat ze maar obesitas krijgen als ze dat willen, dat is niet de schuld van het aanbod! Op mijn werk stonden vandaag twee pakken stroopwafels, en er lagen drie mandarijnen. Ik kreeg trek en ik wilde een stroopwafel. Maar op mijn schouder zat een pvdd engel die zei: nee Mack, vandaag neem je maar mooi een mandarijn! En zo geschiedde. Dus ligt het aan het aanbod? Neen! Waar dan wel aan? Aan collectieve slapte.

Maar het ergste komt nog. Het verbod gold niet voor fastfood-ketens of in de school of in het ziekenhuis zelf. Daar kon je gewoon de kroket blijven kopen. De reden daarvan was dat de politiek daar niks in kon dwingen, ze konden alleen de vergunning van de kleine ondernemer afpakken. En, zo redeneerde de mevrouw, waar je iets kunt doen, moet je het doen! Nee! Nee! Driewerf nee! Als het volkomen oneerlijk is, dan moet je het vooral niet doen. Dat leidt maar tot btw verhogingen. Want multinationals kun je niet pakken dus pakken we de gewone man.

Laat ze zich druk maken over dansende beren, opgehokte varkens en elkaar pikkende kippen, mijn steun krijgen ze. Maar laat ze de mensheid niet gaan dwingen naar een worteletende soort, zonder humor en asgrauw, laat dat nu aan de vrije wil over zodat je ook straks nog kunt blijven spreken van mensheid. En de kosten van obesitas? Daar heb ik wel een oplossing voor. En anders Geert wel.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry. Toon alle berichten van Mack