Uit m’n plaat.

Na twee dagen laminaat leggen en kinderen helpen van kamer verwisselen geeft mijn lichaam een krimp. En mijn geest ook, omdat ze meehielpen, en daar gaat het fout. Een bed uit elkaar schroeven betekent vooral dat er dingen afbreken en ik erg gefrustreerd raak. Als ik het probeer te repareren en moet roeien met de riemen die ik heb, ga ik wel eens door het lint. Laten we het daar verder niet over hebben, want ik ben al 55 en loop te vloeken als een bootwerker.

Tot overmaat van ramp heb ik de top 2000 aanstaan en vervloek ik iedereen die op enorme kutnummers stemt. Van die kutnummers van talentloze bands waarvan de leden aan de drugs waren toen ze het schreven. Er is geen melodie in te bekennen en ze duren ook nog eens 8 minuten. Teringherrie van acht minuten! Een orgel, een gitaar en een zanger die zichzelf een legend vindt. Totaal inspiratieloos gejengel! En dat staat dan boven Burning Love van Elvis. Wat dus betekent dat er in deze verrekte maatschappij veel zakkenwassers rondlopen die helemaal niet stemmen op wat ze mooi vinden, maar op aftandse bagger waarmee ze afstand willen nemen van het klootjesvolk en een muzikale superioriteit veinzen waarvan ik dan moet denken “zo zo, die heeft een ontwikkelde smaak!”

Maar dat denk ik dus niet hè, ik denk juist: Lapzwans, laat je eens nakijken want je smaak is kapot! En ga eens naar een hypnotherapeut en probeer uit te vinden waar je ontspoorde! Dat denk ik ja, met je eliteclubje van gelijkgestemden dat elkaar zit te overbieden en zo steeds verder losgezongen van de realiteit raakt. Ze moesten je voor straf een koptelefoon opzetten en keihard je eigen kutnummer spelen, twee uur lang (en dan ben ik mild), eens kijken of je dan volgende keer normaal wilt stemmen.

Ik ga maar geen voorbeelden geven want daar krijg je alleen maar ruzie van, maar door jou staat bijvoorbeeld het geweldige Hands Clean van Alanis Morrisette er niet in. Terwijl ik daar op gestemd had! En dan staan die deejees ook nog zo’n achtminutenplaat aan te kondigen of er iets heel bijzonders aankomt! Nou, een muzikale marteling, dat is het! En acht minuten zeg! Na tien seconden had ik al door dat het nergens heenging.

Goed, ik geloof dat ik wel eens vaker uit mijn plaat ga over de top-2000, maar als ik dictator word, en die kans wordt nu groter, dan valt er alleen nog te stemmen op mooie nummers waar een band zijn best op heeft gedaan. Het einde van de democratie is nabij. De mensheid dient niet lastiggevallen te worden met muzikale meningen. Je moet luisteren naar je ziel. Ik ben het weer even kwijt. Bedankt.

Onbekend's avatar

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

18 gedachten over “Uit m’n plaat.”

            1. Zeker, is ook meer liefkozend bedoeld. Maar het laminaten viel tegen, vooral de tweede dag toen ik nog maar een klein stukje rechttoe rechtaan hoefde te doen. Ik legde het tegen de muur aan, maar als je erop liep verschoof het steeds omdat er aan de andere kant geen einde was. Nou ja, sowieso te ingewikkeld om aan jou uit te leggen, maar die bedden in elkaar zetten die gesloopt waren, dat nekte me. Maar nu ben ik er weer!

              Geliked door 1 persoon

      1. Jawel, ik hoopte op persoonlijke ervaring.
        En ik begrijp je hoor wat de kutnummers betreft. We proberen het (hele “belang “van het) fenomeen hier ook nog steeds aan de 16 jarige uit te leggen maar valt met goed fatsoen niet te verdedigen natuurlijk.
        #boomerfabel

        Like

  1. Nou, het beste is om het er maar uit te gooien (niet het laminaat natuurlijk want dat ligt nét) maar je frustraties. Beetje creatief en hartgrondig vloeken op zijn tijd is prima. Btw bootwerkers bestaan allang niet meer, dat zijn nu robots.

    Geliked door 1 persoon

Laat een reactie achter op Laurent Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *