Aanvoegende wijs.

Ik begrijp dus dat algoritmes op mij worden toegepast. Niks nieuws, want ik wist ook wel dat als ik een advertentie van een schaars geklede dame zie dat dat komt omdat een computer in de gaten heeft dat ik net iets langer naar zo’n filmpje kijk dan gewoonlijk. Nou ja, net iets langer, ik kijk het hele filmpje uit om te zien of het arme wicht ook nog ontnomen wordt wat ze al bijna niet heeft.

Maar wat ik dus niet wist is dat ik in de discussies over gevoelige onderwerpen, juist die meningen te zien krijg die mij het meest irriteren. “De wolf hoort hier niet!” Daar klik ik dan meestal op om te kijken met welke boer ik te maken heb, en zet daar vaak een gevatte reactie onder. Het algoritme heeft zijn werk gedaan en zorgt dat ik zolang mogelijk blijf scrollen in die discussie. Waarom weet ik niet, maar alleen al het besef dat een algoritme mijn doen en laten bepaalt, zorgt dat ik op scherp kom te staan.

Nu kun je makkelijk roepen dat als je geen Facebook hebt, je er ook geen last van hebt, maar ik heb wel Facebook en ik wil er niet vanaf. En al zou ik het willen, dan lukt het niet. Een moment van zwakte en je opzegging wordt ongedaan gemaakt.

Maar daar gaat het allemaal niet over. Het gaat erom dat iemand, of meerdere iemanden, bedacht hebben dat het een goed idee is om mij te irriteren. Mijn leven nog moeilijker te maken dan ik het uit mezelf al maak. In plaats van mij reacties te tonen die mij weer vertrouwen in de mensheid geven. Nee, bewust mijn leven tot een vagevuur maken. Denk daar eens even over na zeg! De sadisten! De teringlijers! Nou, ik ga me hier tegen wapenen. Voortaan als ik weer een reactie zie die mij irriteert, ga ik die liken. (Dus niet likken, voor mijn dyslectische lezeres.) En daarmee breng ik dat hele algoritme in de war. En irriteer ik de evil-bedenkers ervan. Moge hun balzakken openscheuren en hun ballen de riolering in stuiteren!

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry. Toon alle berichten van Mack