200 miljard.

In de goeie ouwe tijd was Bill Gates de rijkste man ter wereld met een geschat vermogen van 60 miljard dollar. Nu is er de club van 200 miljard en Marc Zuckerberg is zojuist toegetreden. Hij staat nummer vier na Jeff Bezos (Amazon) Elon Musk (Tesla o.a) en Bernard Arnault (Louis Vuitton o.a)

De gemiddelde internetter vindt deze mensen uiterst slim en gunt hen hun vermogen waar ze hard voor gewerkt hebben, zo lees ik vaak. Ik vind de gemiddelde internetter niet zo slim, en maak me zelfs zorgen over dergelijke kapitalistische opvattingen. Ik kan nog waardering opbrengen voor Elon Musk, die met high tech vindingen de wereld probeert te vernietigen, maar met Jeff Bezos heb ik toch iets minder. Hij is de rijkste man ter wereld met een webshop. Een winkel dus. Weliswaar met wereldwijde toegang, maar het blijft een winkel. En Arnault kreeg het voor elkaar om goedkope producten duur te verkopen zonder dat mensen daar vragen bij stelden maar het gewoon wilde hebben. Ik zou daar niet de term “slim” aan willen hangen.

Maar nu de topper, Mark Zuckerberg. Ooit had hij toegezegd 99% van zijn vermogen aan een goed doel te schenken, waar ik intrapte en dacht dat ik hier te maken had met iemand die dacht zoals ik. Als je zoveel hebt, kun je best zoveel weggeven dat je slechts als multimiljonair door het leven moet. Hem vind ik wel slim. Een programmeur die Facebook verzon. Maar hoe een bedrijf zonder betalende gebruikers zoveel waard kon worden was mij een raadsel. Dat kon kennelijk door adverteerders. Die betalen miljarden om advertenties op Facebook te mogen plaatsen. Denk je dat eens in. Miljarden waarvan je niet weet hoeveel opbrengsten ze genereert. Angstmiljarden eigenlijk, omdat de adverteerders lijden aan angst om niet te te adverteren. En om die angst te verbloemen zijn ze gul met advertenties en dragen naar buiten de boodschap uit dat deze miljarden hun beste investeringen zijn.

Nou ja, ik had ooit een oudere collega die ik zeer bewonderde. Hij zei, hoe kan iemand nu verantwoorden dat hij een miljoen per jaar waard is. Dan zou hij dus 30 keer harder werken dan een fabrieksarbeider? Totaal uit verband, concludeerde hij. Inmiddels zijn we dat miljoen ruimschoots voorbij, en mensen met gezond verstand en het hart op de juiste plaats, zijn er steeds minder. En dat laatste is waar het aan schort in de wereld.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry. Toon alle berichten van Mack