Op deze koude zaterdag had ik een afspraak die al 35 jaar stond. Hij stond al twee keer eerder in oktober maar door Corona kon dat niet doorgaan. Het ging om mijn zogenaamde tweede nicht, die ik voor het laatst zag toen ik zeventien of achttien was. Haar vader en mijn vader waren neven van elkaar en vlak nadat mijn vader overleed hadden we een tijdje contact en schreven we elkaar brieven.
Anderhalf jaar geleden stuurde ik haar een berichtje, en vandaag heb ik haar en haar man opgezocht. Ze bleek gewoon aan dezelfde straat als ik te wonen, de A50, op slechts 55 minuten rijden.
Ze woont in Brabant, in het buitengebied, en heeft daar een kleine vrijstaande woning. Ik wilde naar de voordeur lopen, maar daar hing een bordje met in het Brabants: achterom komme. Wat ik dus braaf deed, en waar een waakzame Duitse herder achter een hek naar me stond te blaffen. Ik deed het hek open en begroette de hond, die zich nog steeds liet gelden maar wat in de war leek van mij, die gewoon door het hek naar binnen liep ondanks zijn geblaf.
Mijn nicht kwam eraan en verbaasde zich enigszins dat ik al door het hek was omdat niet veel mensen dat deden. Ik weet ook niet precies wat dat is, ik denk dat het simpelweg niet in me opkomt om angstig te worden van een hond omdat ik ze te leuk vind.
Het werd een dag zonder stiltes waar we herinneringen ophaalden, waar we over onze familie spraken en waar we elkaar vragen stelden, waar ik meeat en waar ik pas om elf uur ‘s avonds weer wegging. Ze gaf me nog een boek mee, en zei dat ze het over een poosje wel een keer bij ons kwamen ophalen. Voor mij betekent het veel, zo’n reünie van twee. Het zijn die dagen met een gouden randje.
Mack 
Mooi verhaal. Leuk zo’n reünie met een achternicht. Ik heb ook zoiets meegemaakt. Ik had een paar jaar mailcontact met een achternicht (ook onze vaders waren neven) waar ik bij toeval weer mee in contact kwam..We hebben veel familieverhalen en foto’s uitgewisseld. Helaas werd de zoveelste keer dat de kanker opspeelde haar fataal. Jammer, ik mis het contact.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat heb je dan veel te bepraten, he? Erg leuk als zo’n contact blijvend zou zijn, maar zo niet…. dan is deze ontmoeting toch fijn geweest. Honden voelen haarfijn aan dat je goed volk bent en ze ook nog leuk vindt. Ik heb ook nooit moeite met honden. Je straalt iets relaxed uit, geloof ik. En als dat niet zo is, dan kun je altijd nog wel een lekker koekje uitdelen 😉
LikeGeliked door 1 persoon