Blij

Ik heb me toch een wagen gekocht. Velen zullen zeggen, een Peugeot uit 2011, waar heb je het over, maar voor mij is het voorlopig even de beste keuze. Goed, hij is alweer terug bij de garage, maar als het goed is, maandag weer klaar.

Deze auto zoeft over de weg. Hij is vlot, maar niet bloedsnel, en comfortabel met automaat en leren bekleding. Ik heb nooit een automaat gehad, en ik ben ook best blij als ik weer even in een schakelauto stap, maar ik ben nog steeds verbaasd over wat een automaat kan. Hij schakelt met vloeiende overgangen naar het volgende verzet en ook ongeveer op het moment dat je dat wilt. En mocht ik het er niet mee eens zijn, kan ik via schakelflippers ingrijpen. Waarom ik dit zeg weet ik niet, want dat doe je natuurlijk niet.

In tegenstelling tot mijn vorige auto kan ik hier muziek streamen en is de navigatie te updaten. Ook kan ik een usb stick gebruiken om muziek te luisteren. Wel heb ik minder ruimte in deze auto en ook heb ik geen vierwielbesturing meer. Dat noemde ik altijd als voordeel van mijn vorige auto, al merkte je daar bar weinig van. En ik heb geen cd-wisselaar meer, slechts één lullig cd’tje past erin.

Als je van autorijden houdt, wat voor mij een understatement is, dan is dit een partijtje fijn! Psychologisch ook geweldig omdat de motor is gereviseerd tegen scherpe meerprijs, de olie bijna onzichtbaar blank is, en het stuur vol met knopjes zit die mij de heerser over de auto maken.

Nee, veel beter had ik dit niet kunnen doen. Niet te duur en een prachtige auto. We hebben nog steeds twee auto’s en we zouden met één afkunnen. Maar het gelukzalige gevoel dat deze geeft als je op een zonnige zaterdagmorgen over de heuvel bij ‘t Harde rijdt, is lastig te beschrijven. Pas als we op vakantie gaan en de kofferbak niet meer dicht kan, dan ga ik mij weer ergeren.

Overigens is geheel volgens mijn voorspelling, op het moment dat ik mijn diesel inruilde, de dieselprijs weer onder die van euro 95 gezakt. Ik verwacht nu een verdere daling van de dieselprijs tot ongeveer € 1,50.