Jax Teller

Hoe ze het voor elkaar gekregen hebben weet ik niet, maar feit is dat ik uiteindelijk in deze serie werd gezogen. Mijn vrouw heeft hem zeker drie keer in z’n geheel gezien, kan ook vier zijn. Mij ergerde het vooral. Zeven seizoenen van die brommende motorclubtypes die de hele dag elkaar omhelzen en I love you bro roepen. En verder vooral veel geweld en gescheld. Waardeloos vond ik het.
Maar goed, in deze vierde herhaling van zeven seizoenen werd ik in de tweede helft van het laatste seizoen langzaam meegetrokken in dit waardeloze verhaal. En ik wilde de volgende aflevering zien. Op de foto staat Jackson Teller, over smaak valt niet te twisten, maar dat is een knappe man. Jax heeft het geschopt tot president van de Sons of Anarchy, maar weet uiteindelijk niet te ontsnappen uit deze criminele wereld en heeft zich hopeloos en onomkeerbaar in de nesten gewerkt. Hij besluit afscheid te nemen van zijn kinderen, zijn brothers, alle geliefden die hij al heeft moeten begraven, bevrijdt zijn stadje van de laaste criminelen, en stapt nog één maal op zijn motor. Hij wordt gezocht en heeft zeker twintig politieauto’s en -motoren achter zich aan. Het is geen highspeed achtervolging, Jax rijdt gewoon netjes 80 en de politie volgt met loeiende sirenes op gepaste afstand. Jax geniet van zijn laatste rit over zijn Californische wegen, kijkt af en toe achterom en uiteindelijk stuurt hij zijn motor met een glimlach tegen een tegemoetkomende truck. De scène duurt minutenlang, vergezeld van meeslepende muziek.

Ik keek mijn vrouw aan en zei: als je dit zeven seizoenen lang gevolgd hebt, moet deze laatste scène enorm pijn hebben gedaan, want mij doet het al pijn. Ik ging met een triest gevoel naar bed. Jax Teller. Wat een prachtige laatste scène.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry. Toon alle berichten van Mack