Wie zoet is…

Ik ging met de honden naar het bos en klapte de kofferbak dicht op de staart van de leenhond. De kofferbak zat dicht maar de staart stak er nog uit. Het beest gilde en ik maakte de kofferbak snel weer open. De geschrokken hond sprong er weer uit, en mijn hond sprong er achteraan. De schade aan de staart leek er niet te zijn, dus hij was snel uitgepiept. Maar ik had wel twee loslopende honden ineens. Op dat moment stopte er een auto waaruit drie zwarte pieten stapten. Dat vonden de zwarte honden niet zo’n goed idee. Ze vlogen blaffend op de pieten af, en ik kon nog net de mijne bij haar halsband grijpen. De andere, die met die staart, vloog op een Piet af en sprong tegen hem op. De Pieten stonden stijf van schrik en met moeite kon ik de andere hond ook weer in bedwang krijgen.

En dat is precies wat er mis is met het Sinterklaasfeest. Zowel Sint als Piet hebben geen autoriteit meer. Wie nog wel in Nederland, vraag ik me wel eens af. Sint moet zich in allerlei bochten wringen tegenwoordig om uberhaupt nog te mogen aanmeren in dit land. Nee, geen kinderen meer in de zak, de Pieten mogen geen knecht meer zijn, de roe is afgeschaft, en iedereen mag z’n schoentje zetten. Je hoeft helemaal niet zoet meer te zijn geweest.

Nou, dan verlies je wat mij betreft je bestaansrecht. Net als de koning die zich als een flapdrol gedraagt. Het wordt tijd dat hij zijn onderdanen weer eens in het gareel krijgt. En Sinterklaas, die moet eens ophouden met al die genderneutrale, politiek correcte apenkool. Gewoon wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is de roe. Nee, geef iedereen lekkers, dat is een goed voorbeeld. En straks al die kinderen de maatschappij in, werken ho maar, en wel om loonsverhoging vragen! Met dank aan Sinterklaas. Klaar met die man.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry. Toon alle berichten van Mack