Mijn eerste auto was een Fiat Panda, en ik was er blij mee. Geen ABS, geen centrale vergrendeling met afstandsbediening, geen elektrische ramen, er zat meer niet op dan wel. Deze week reed ik een Renault Twingo, vergeleken bij de oerpanda een hotel op wielen, maar wat een ramp. De totale zit is uit verhouding. Ik zat op 1 meter hoogte en mijn armen waren net te kort om het stuur te bereiken als ik met mijn benen goed zat. Als ik wilde inhalen moest ik minimaal een kwartier van te voren de manoevre gaan inzetten en vast richting aangeven.
Het was dan ook een echte bevrijding toen ik vanochtend mijn eigen auto weer kon ophalen. In het Twingootje verveelde ik me te pletter onderweg, in mijn eigen auto is veel meer te doen. Over bevrijding gesproken, ik geloof al die bevrijdingsfestivals niet. Gewoon niet. Gewoon een feestje, zoals tegenwoordig elke gelegenheid wordt aangegrepen om feest te vieren, maar de vrijheid vieren, ik geloof er niet zo in. Misschien mijn zwarte inslag.
Vrijheid brengt ook veel ellende met zich mee, namelijk dat anderen mogen doen wat jij niet leuk vindt. Zoals al die verrekte buitenkookfornuizen voor mannen, of hoe die dingen ook heten. Ik heb het gevoel dat je er niet meer bijhoort als je niet zo’n ding in je tuin hebt en met een schort voor loopt. Mij stoort het mateloos, de foto’s op facebook van weer zo’n blije vent met een schort een een gasfornuis in de tuin. Het boezemt me ook angst in. Straks wordt dat ook van mij verwacht. Witte wijn, pesto en wat olijven erbij, en ik hoor er helemaal bij. En dat is wat ik eng vind aan vrijheid. U denkt misschien dat ik vrij ben om geen buitenkooktoestel te kopen, pesto of olijven te happen, maar zo is het niet. Het is de druk van de vrije maatschappij die ik voel om een moderne man te worden.
Mack 
Dat heb je mooi verwoord, vrijheid geldt ook voor anderen.
LikeLike
Hé, mijn eerste auto was ook een Fiat Panda.
En ik voel me vrij tot in het diepst van mijn gedachten. Van wie was dat ook alweer?
LikeLike