Victory was mine

Ik heb mijn rib gekneusd denk ik. Het doet goed zeer bij elke hoest en elke beweging. Toen het gebeurde voelde ik niks, ik zat vol adrenaline. Ik was in gevecht met een collega die mij vaak tot het uiterste tergt. De jongeman die wekelijks in de sportschool is te vinden heb ik al twee keer eerder verslagen en ik denk dat dat hem een beetje dwars zit. Hij is twintig jaar jonger, maar daar staat tegenover dat ik twintig jaar ouder ben.

Eerlijk gezegd verbaast het mij ook een beetje dat ik nog steeds win, maar judo zit kennelijk nog in mijn systeem. Hij viel me aan, pakte mij bij m’n been en ik maakte me wat zorgen over dat hij me op de grond zou krijgen. Maar gelukkig kon ik overnemen, mijn arm om z’n nek en zo dook ik zelf naar de grond, hem over mijn heup slingerend zodat we beiden op de grond belandden, maar ik bovenop met hem gelijk in een houdgreep. Die trok ik zo strak aan dat hij zich overgaf en ik daar denk ik mijn rib kneusde. Het interesseerde mij niet meer dat we beiden door een glazen systeemwand heen zouden kletteren, zo gedreven was ik om te winnen.

Victory was mine en de ruiten bleven heel. Judo is een mooie sport, waarbij je je tegenstander uitschakelt zonder hem te verwonden. Het is alleen niet de bedoeling dat je jezelf wel blesseert natuurlijk. Maar goed, dat weet hij niet, dat heb ik mooi stil gehouden.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry. Toon alle berichten van Mack