Het is niet dat ik geen inspiratie meer heb, want mijn fantasie is onuitputtelijk, maar ik ben in een boek begonnen van bijna 900 bladzijden. En zelfs ik heb daar even tijd voor nodig. Het boek is getiteld 22-11-63 en geschreven door Stephen King. Ik lees zelden romans, maar deze werd mij opgedrongen door mijn vrouw, die hem zelf niet gelezen had, maar toch wist dat het een boek voor mij zou zijn. En dat klopt wel, want ik vind het een spannend verhaal. Moest er de eerste 50 bladzijden even inkomen, maar nu ik de 200 gepasseerd ben zit ik er middenin.
Wat deze lezer enorm interessant vindt is de tijdreis die de hoofdpersoon kan maken. De tijdreis wordt verder niet verklaard, de mogelijkheid is er gewoon. Maar afgezien daarvan zijn er wel strikte voorwaarden aan de tijdreis. En natuurlijk is de bedoeling om in te grijpen in het verleden om het zo anders te laten verlopen, zodat wij er in ons eigen heden, nu, ook nog profijt van hebben. De schrijver moet met zoveel dingen rekening houden en hij mag geen fout maken, anders haak ik af. Dat tijdreizen wil ik hem vergeven, want dat schijnt theoretisch te kunnen volgens een zekere Einstein. Maar na die absurditeit moet het verder kloppen. Ik wil niet aan het einde blijven zitten met vragen of tegenstrijdigheden, zoals in films die ik niet begrijp. Want daar heb ik een hekel aan. (Het is wit en rond en geen pingpongballetje? Stiekem toch een pingpongballetje!) Maar ik mag toch verwachten dat dat wel aan King overgelaten kan worden?
Ga ik nu weer even verder lezen.
Je bent heid vergeten
?
De mogelijk is er gewoon
ah, bedankt. Vreemd, twee keer nagelezen na jou opmerking, twee keer overheen gelezen.
Jou opmerking???? Wat is gaande met je, vriend?
Zie je je dit boek van 900 blz al op e – reader lezen? Volgens mij word je er dan stapelgek van omdat er dan echt geen einde aan dat scrollen komt.
En je weet wat er op 22-11-1963 gebeurde? Afgezien van het historische feit dat het nog maar vijf dagen zou duren totdat ik geboren werd?
Nee, ik heb geen idee. Maar ik ben ergens op 350 dus dat zal wel snel duidelijk worden.
Hehe, dat is een verrassingseffect dat dan helemaal niet zo bedoeld zal zijn door de schrijver.
Nou, ik wil de spanning wel een beetje opvoeren. Want op die datum, het was vrijdag, stond ik ´s avonds in Middelburg – ik was daar gelegerd in de Gen. Maj. Berghuiskazerne – op het punt om op verlof te gaan toen dat ineens afgeblazen werd door een onverwachte gebeurtenis. Nu kan je tenminste weer rustig verder.
Ja, nu weet ik het weer. Ik stond die avond te oefenen voor mijn diploma zwemonderwijzer, toen het bericht omgeroepen werd. Het werd een zeer onwerkelijke avond.
Ik weet ook nog wat ik die dag deed, en de dag erna. Het was heel onwezelijk, zeker voor een 12-jarige.