Bedgeheimen

Als kind droeg ik als ik naar bed ging, een pyjama. Geen ondergoed eronder om één of andere vage reden. Ik had nog lakens, dekens en een sprei. Blij dat ik dat nog heb meegemaakt en ik kan me niet herinneren dat ik het ooit koud had in bed. Toen ik een jaar of 18 was droeg ik alleen een boxershort. Later heb ik daar een T-shirt aan toegevoegd vanwege eventuele kou. Ook in de zomer is dit nog mijn nachtelijke outfit, tenzij het echt bloedheet is, dan kan het T-shirt achterwege blijven, maar met al die drukte in mijn slaapkamer de laatste jaren ga ik liever een beetje gekleed. Tegenwoordig heb ik een elektrische onderdeken, die ik uit principe nooit aanzet, tenzij ik het koud heb, dan wel. Maar liever laat ik één van mijn kinderen mijn bed even voorverwarmen. Dat de ergste kou eraf is, begrijpt u? Ik word een beetje een koukleum want in de winter gooi ik het raam ’s nachts dicht. Ik weet het wel, er zijn bikkels die het raam open willen hebben, al vriest het veertig graden, maar ik vind het prettiger als het overdag openstaat en ’s nachts dicht is. Waar dit naar toe gaat… Ik ben 43, maar ik zie toch wel aankomen dat ik over niet al te lange tijd weer een pyjama koop. Volgens mij slaapt dat prima. Misschien een slaapmuts erbij, want dat zie je werkelijk nooit meer, maar het zal toch zeker een functie hebben gehad. Sokken gaat me dan weer te ver, maar een pyjama (met knoopjes) en een slaapmuts, ja. En zo kom ik tot precies dezelfde conclusie als Rob Hamilton vandaag, dat je als je jong bent, je van het dorp naar de stad trekt, om vervolgens als je wat ouder bent, met gierende banden weer terug te keren. Welterusten!

Onbekend's avatar

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

22 gedachten over “Bedgeheimen”

  1. Vroeger droegen ze een hansop. Dat is een ééngeheel pyama met een luikje van achteren. Niet van voren, want vroeger deden ze denk ik niet aan sex.
    Het klinkt wel spannend allemaal. Een pyama aan in bed.

    Like

  2. Ik moest waarschuwen wanneer je oud ging klinken op je website, weet je nog?
    Ehm, nou: hier is de waarschuwing. Pyjama aan in bed.. Met knoopjes… Pfffffffffff.

    Like

  3. Doe dan op zijn minst een tricot pyama aan (gebreide katoen). Zit veel lekkerder, is soepeler en de knoopjes gaan niet zomaar open, want die zitten er niet aan. Een pyamabroek is alleen voor matige tot ernstige vorst.

    Like

  4. Ben ik even ouderwets. Ik draag (in de winter) een soort pyama-shirt van zacht en meerekkend katoen. Knopen vind ik niks. De reden is simpel. In de winter zakt de temperatuur in mijn bedstee (jawel ik heb een moderne versie daarvan) en dan krijg ik het koud als een blote arm buiten de dekens raakt. Ik gebruik dus ook lakens en dekens net als de duurdere hotels. Een sprei zeker niet. Is net zo functieloos als een stropdas. Met dekbedden kan ik slecht overweg. Regelmatig tref ik ze vooral in de goedkopere Duitse hotels. Met geluk is het in de zomer zo warm dat zo’n gevaarte in z’n geheel op een stoel beland.

    Like

  5. Over bed gesproken. Wij werden vannacht uit onze eerste slaap gebeld door de schoondochter. Jongste zoon moest naar Rijnstate gebracht worden. Ondraaglijke pijn en morfine hielp niet. Lang verhaal, kort verteld. Darmafsluiting, gedraaid en gescheurd. Geopereerd en een stuk dikke darm verwijderd.
    37 Jaar en nog nooit ziek geweest, behalve de normale kinderziekten.
    Alleen kleinzoon heeft goed geslapen en zit er zeer tierig bij. Ik moet oppassen. En zit er een beetje verwezen bij.

    Like

  6. Geen bedkleding hier. Ik raak erin verstrikt in het vele gedraai wat ik doe. Lekker warm dekbed, en geen ijselijk koud onderlaken en een warme man.

    Sterkte Fien, hoop dat het beter gaat!

    Like

  7. Gewoon alleen een slaapmuts en sokken. Is theoretisch gezien genoeg, want de warmte verlaat je lichaam het meest via je hoofd en voeten. Als je dan de rest gewoon bloot houdt, heeft Linda geen Vijftig Tinten meer nodig. Iedereen blij.

    Like

Zegt u het maar

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *