Ik was er klaar mee…

9.8. Ik was zeker al een half uur aan het onderhandelen met Hans, om hem ertoe te bewegen van een rots af te springen. Hij had hem gezien, was er opgeklommen, maar durfde er niet af te springen. En weer terugklimmen wilde hij niet, hij wilde springen. Ik had het intussen al drie keer voorgedaan, maar hij kwam niet. Op een gegeven moment was ik er klaar mee.

http://adnil1972.hyves.nl/fotos/1057599435/0/qoUm/?pageid=B1DB23K3NAWW4SGG

Onbekend's avatar

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

13 gedachten over “Ik was er klaar mee…”

  1. Zag je dat mens verontwaardigd voorbij zwemmen? Waarschijnlijk kreeg zij een sloot water binnen na dat bommetje van jullie. Zeker d’r eigen jeugd vergeten.
    Ik vind het goed van je hoor Mack, het kind bij de lurven pakken en springen. Huppakee, met bang zijn blijf je ook maar de rest van je leven op zo’n rots staan. Behalve als hij niet in een kermisattractie wil, want dat is martelen.
    Springt wel beter hè, met die schoentjes? ;-))

    Like

Laat een reactie achter op mack Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *