Ik was acht jaar op 25 juni 1978 en ik mocht van mijn ouders opblijven om de finale van het WK 1978 tussen Nederland en Argentinië te zien. Ik had mijn pyama al aan en ik had Ruud Krol de dag ervoor nog horen zeggen dat we ons geen zorgen moesten maken en dat hij morgen met de cup in zijn handen zou staan. Het precieze verloop van de wedstrijd weet ik niet meer, maar er was een moment dat ik God bad om een doelpunt. Het doelpunt kwam er niet en Nederland verloor de finale.
Later hoorde ik pas dat Nederland vier jaar daarvoor ook al tot in de finale was doorgedrongen en dat we als voetballand internationaal meetelden. Ik was trots op Nederland, en dat kon toen nog gewoon. Daarna werd het heel lang niks meer met het Nederlands elftal, al was het slechts tien jaar later dat Nederland het EK won. Echter, toen was ik geen jongetje meer maar een verlate puber, en die tien jaar verschil voelden als een ver verleden. Ik had ook een heel ander leven. Een feestbeest ben ik nooit geworden en dat zal ik ook nooit worden. Maar ik voel weer iets van de trots die ik had toen ik een jongetje van acht was. Mocht Nederland de finale winnen zal ik heel blij zijn, maar ik zal er ingetogener en veel langer van genieten dan alleen de avond van de finale. Ik zal er jaren op kunnen teren. Over vijf jaar zal ik op vakantie nog met een Fransman bespreken dat wij in 2010 wereldkampioen werden. En hij zal dan zeggen dat zij in 1998 wereldkampioen werden en hij en ik zullen vrienden zijn.
Het bereiken van de finale roept gevoelens uit een ver verleden op. Het zijn de opgedroogde tranen van 1978 die weer een beetje nat worden. Ik vier geen feest, maar oh, wat vind ik dit geweldig. Diep respect voor Bert van Marwijk. Niet alleen voor het bereiken van de finale, maar voor zijn schoenveters die strak zitten en voor zijn ingehouden maar zichtbare emotie. Een verademing. Nog eentje, meneer van Marwijk!
Mack 
Ik vond het mooi, dat hij een beetje emotie liet zijn toen hij de mensen op het museaumplein zag.
LikeLike
Ja, ik ook. En hoe hij altijd zo kalm de pers te woord staat vind ik ook geweldig.
LikeLike
De lichtschakelaar in de hal van mijn ouderlijk huis heeft nooit meer helemaal goed gewerkt, sinds mijn broer het licht uit deed na de beëindiging van die finale in 1978.
Misschien vraagt die Britse jongeman die er nu woont zich af waarom dat het geval is.
LikeLike
Mooi hè, die rode ogen van Bert na afloop. Krijg er nog kippenvel van.
LikeLike
Ik vond het ook mooi. En Laurent geeft de oplossing van de brandende lamp van de buren?
LikeLike
Zal Hans deze keer ook een schietgebedje hebben gedaan?
Ik gun het Van Markwijk en zijn club wel, behalve op kledinggebied. Trainers in een kostuum vind ik niet passen. Maradonna werd er nog meer een clown door. Kunning die mensen niet netjes in een trainingspak? En dan die 4kante cijfers. Nederland heeft echt de lelijkste rugnummes van het tournooi. Ik krijg er lasogen van. Of gisteren met oranje shirt en oranje broek. Dat ziet er toch niet uit. In 1978 hadden ze in elk geval nog acceptabele cijfers en een witte broek. Als het bij dit wereldpotje om de kleding ging, dan had van mij Ghana mogen winnen.
LikeLike
Ik heb al een woonboot gereserveerd in 020!
LikeLike
Toch niet op die website waar nog zo’n 8000 mensen een plekje langs de gracht hebben gereserveerd he? Want die was een beetje nep geloof ik.
Maar we gaan natuurlijk gewoon winnen, dat is duidelijk.
LikeLike
Is dat zo? Oh,nou, dan moet ik met m’n vrienden iets anders vinden om op te dansen. Bedankt voor de tip Gaap.
LikeLike
Heer Mack,
U zult het zich niet meer herinneren, maar wij hebben op het W.K. van 1982 ook nog tegen Argentinië gespeeld. Het was een van de eerste matchen in groep C. We wonnen niet met grote cijfers, maar het was toch maar mooi 1-0 voor ons Belgen.
En u vraagt zich af hoe het komt dat ik als voetbalonkundige dit nog weet? Wel, in 1982 was de Falklandoorlog uitgebroken. Vraag me niet waarom, maar ik stond aan de kant van de Britten. Waarschijnlijk gewoon uit solidariteit met die andere West-Europeanen aan de andere kant van de Noordzee.
Die match tegen Argentinië, die heb ik gevolgd op mijn kamertje van onderofficier op de luchtmachtbasis van de gevreesde 10e Jagers-Bommenwerperswing in Kleine Brogel. Ik was ook blij dat wij die vermaledijde Argentijnen versloegen. De Britten konden trots zijn op hun Belgische bondgenoten.
Sweet memories. Uw stukje deed mij dus ook een traan plengen.
Waarvoor dank.
De Drs.
LikeLike
Joehoe!! Duitsland ligt eruit!!
LikeLike
Ik heb het gezien, Margo. http://cache.hyves-static.net/images/smilies/default/smiley_schade.gif
LikeLike
Mooi stukje Mack!
LikeLike
Naar die goal van Van Bronkhorst keek ik toch wel even (in de herhaling). “Waanzinnig,” zei ik. “Waanzinnig,” zei de commentator een seconde later.
LikeLike
Ik ken alleen FrankiePebblesvoorheteerstinvijftienjaaropvakantieinFrankrijk.
LikeLike
Vreemd, ik dacht dat ik ook nog een bedankt Boris reactie had geplaatst.
LikeLike
Dat is dezelfde FrankiePebbles hoor. Ik weet, er zijn er tientallen, maar dit is d’r.
Door de nieuwe software bij web-log kan ik momenteel niet bloggen. Dus nog even geen foto’s van onze vakantievilla met zwembad en sauna. Volgt z.s.m. Man, je weet niet wat je ziet.
LikeLike
Frankie, ik zie anders een huis voor me met een raam op de bovenverdieping waar jij uithangt en dan heb je zo’n hoedje op…kan dat kloppen?
LikeLike
Dit vakantiehuis is ook oud en ligt ook bovenop een berg, maar het is drie keer zo groot als dat huisje destijds, en de tuin is twintig keer zo groot. Deze zomer loop ik niet met een strohoed maar met een trekharmonica.
LikeLike