Blij dat ze in bed liggen.

Hans en Tammar hadden beiden niet de avond van hun leven. Hans begon eerst met overgeven (zuurkool) maar zodra hij dat gedaan heeft is-ie gewoon weer vrolijk als altijd. Zo ook vanavond. Hij liep met een deken te slepen en natuurlijk ging Tammar daarop staan. En natuurlijk trok Hans eraan en viel Tammar om. Het kleine meisje begon te huilen en ik riep Hans bestraffend toe en zag zijn machteloosheid om het uit te leggen. Misschien deed hij het ook wel per ongeluk maar hij kon het niet onder woorden brengen. Dus ook hij begon heel zielig te huilen. Tammar was allang weer stil maar Hans bleef tien minuten doorgaan.

Daarna gingen ze beiden in bad en doen we meestal een wedstrijdje "wie het eerste uitgekleed is." Hans wint altijd, hoe snel ik ook probeer Tammar uit te kleden. Altijd komt-ie triomfantelijk juichend in zijn blootje z'n kamer afgerend om te laten zien dat hij gewonnen heeft. Ik zette Hans in bad en in de tussentijd plaste Tammar op het laminaat op de overloop. En dat was tot daar aan toe, maar ze gleed erover uit. Dus ze huilde. Toen ik haar in bad zette en haar weer stil had, wilde ik het plasje opruimen maar ineens hoorde ik Tammar keihard gillen en zag wat er gebeurde: Hans had een boot die nog vol koud water van de vorige dag zat, opgetild en al het koude water was over Tammar heen gevallen. Eén krijspartij en ik riep kwaad: "Hans!" En toen, die paniek weer in z'n ogen, hij probeerde me uit te leggen dat hij niet wist dat er koud water in zat en ik geloofde hem. Maar het was te laat; Hans begon weer hartverscheurend zielig te huilen maar ik kon hem amper troosten want ik was nog bezig om Tammar weer rustig te krijgen. Toen ik dat na een paar minuten voor elkaar had zat Hans nog steeds te snikken en kon geen woord uitbrengen.

Tien minuten later was hij stil en zat een beetje beduusd te spelen, en ik maakte een stomme fout. Ik refereerde nog een keer (vriendelijk en opbouwend) aan het voorval om hem aan het verstand te brengen dat hij in het vervolg moest oppassen met die boot. Wat is dat toch voor stom opvoedkundig gevader dat je dat nog een keer moet zeggen? Alsof ik gelijk wil hebben of zo. Tuurlijk heb ik gelijk, maar hij is vier! Daar ging-ie weer, helemaal van streek. Als ik hem in een andere situatie bestraffend toespreek kijkt-ie me boos aan en zegt: "nou, dan vin'k jou niet meer lief!" Maar nu dat verdrietige gesnik. Dat gebeurt eigenlijk alleen als een ander kind pijn heeft. Daar schrikt-ie van. Net z'n vader. Nou ja, toen Tammar in bed lag hebben we een enorme Cars-puzzel gemaakt. Van wel 60 stukjes! Toen was het weer over.

Onbekend's avatar

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

16 gedachten over “Blij dat ze in bed liggen.”

  2. Schrijf eens wat meer van zulke stukjes, wil je? Zo heerlijk huisvaderlijk en vooral zo uhum.. (durf ik dit..?) lief.. over je kindekes. Daar houd ik wel van.

    Like

    Beantwoorden

  6. Nou zeg, wat een emotionele achtbaan kan zo’n doodgewone avond in een gezin nog zijn.
    Maar ja; vandaag nog met een vriend gesproken over de emotionele achtbaan die zijn hele jeugd was. Alles is ook zo groot voor kleine kinderen.

    Like

    Beantwoorden

  8. Ja, dat heb ik nou ook met de kleinkinders als ze komen logeren…
    De buurvrouw is aan het bevallen van een tweeling. Is dat niet wat voor jullie, in één worp nog twee erbij? Evenwicht in het gezin?

    Like

    Beantwoorden

  9. @de P. Als ik van tevoren wist dat ze gezond waren en ze al twee en een half zijn als ze eruit komen lijkt het me best leuk…
    Maar het is zo saai. De zus van Mack is in juli in één keer bevallen van nummer drie en vier…. Nog een keer in de familie is zo’n ‘gaapmoment’…

    Like

    Beantwoorden

Laat een reactie achter op Margo Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *