Mijn baas wilde gisteren even met mij praten. Hij moest eerst nog een telefoontje plegen en of ik dan even bij hem kon komen. Hij vroeg het op een manier dat ik dacht dat hij wat schunnigs uit mijn verleden ontdekt had. En ik dacht na over al mijn schunnigheden. Nee, dat zal hij toch niet weten, of dat? Wat gaat hem dat eigenlijk aan? Maar nee, niets van dit alles. Hij had iemand ontmoet die voldeed aan het profiel van de nieuwe werknemer die we zochten. Hij had ervaring en opleiding, leek betrouwbaar, was achter in de twintig en hij was op korte termijn beschikbaar. Er was alleen één probleempje en wat of ik daar nou wel niet van vond. De beste man bleek lid te zijn van de Gereformeerde Bond. Dat is serious business hoor, de Gereformeerde Bond. Dat betekent streng kijken, bidden voor het eten, en vooral géén televisie in huis. Of ik problemen verwachtte.
Nou niet met mij! Zolang hij maar weet dat het enige ware geloof het Katholieke geloof is en de rest ketterij, heb ik geen probleem. En dat ik soms over voetbal praat. Een ééns in de twee weken een gvdtje laat ontsnappen als ik geïrriteerd ben. Hij is dezelfde avond nog uitgenodigd en het is hem allemaal voorgelegd. Maar hij heeft er nogal laconiek op gereageerd. Mijn baas merkte op dat hij een VW Golf rijdt en dat één van zijn medewerkers daar nogal allergisch voor is. Geen idee wie hij daarmee bedoelt. En om hem definitief af te schrikken hebben we hem verteld over een recht wat bij ons geldt zolang de crisis voortduurt: Het eerste recht van het theezakje. Dat betekent dat we in de pauze allemaal een beker heet water krijgen, met slechts één theezakje voor het hele gezelschap. En dat als je het hoogst in de hiërarchie staat, zoals ik, dat je dan het eerste recht van het theezakje hebt. Zodat jouw beker heet water de beste kans krijgt om zich te ontwikkelen in een kop smaakvolle, geurige thee. En heb je het laatste recht dan heb je tussen de middag een beker heet, lichtbruin verkleurd water. Ja, zo werkt dat in crisistijd.
Het heeft hem allemaal niet afgeschrokken en nu komt hij ons dynamische jonge team, met korte communicatielijnen, waar alle neuzen dezelfde kant op wijzen, en waar wij streven naar win-win situaties, en waar een no-nonsense cultuur heerst, versterken. Help is on it's way!
Mack 
Zeg eh von Smurfhausen, what’s with dat achterlijke blauw hier ?
LikeLike
Eén theezakje voor het voltallige personeel, maar dan wel nieuw personeel aannemen?
Zal ik je een doos theezakjes sturen?
LikeLike
Welke smaak?
LikeLike
En wie mag uiteindelijk op het theezakje kauwen?
LikeLike
Maar wat nu als je koffie drinkt tijdens de lunch? Of kom je dan al niet door het eerste kennismakingsgesprek heen?
LikeLike
Goeie zet van jullie inspireeder. Bij zware windstoten gewoon één van die flexibele, accurate, zelfstandige, communicatieve en teamplayende doornemers aanzetten. Aannemers doorzetten. Aanzetters doornemen. Nou ja, we weten waar we het over hebben.
LikeLike
@Emma: Theesmaak.
LikeLike
Ik vind blauw niet mooi, een paar dagen terug al niet, maar ik denk, Mack komt wel tot bezinning.
Niet dus.
Nou, als je dan toch blauw wilt houden, werk dan die witte rand rond Mack (de echte) en dat snoephartje weg.
LikeLike
@Yukiko: Ik kan dat niet. Geen idee hoe. Misschien moet ik de man van Mellody vragen. Die schildert nogal goed.
LikeLike
Volgende keer its zonder apostrof, mack. Dan pas praten we verder.
LikeLike
Ach, met een beetje respect voor de ander gaat dit vast helemaal lukken Mack! Misschien leer nog wat van hem op geestelijk gebied dan.
ben trouwens wel benieuwd wie het is, een deel van mijn familie komt uit die bewuste plaats. Tsja, ook heb heb zo’n achtergrond 🙂 Waar is trouwens trots op ben!
LikeLike
Margriet, onderschat nooit uw overbuurman.
LikeLike
Irene, ik hou mijn beroep en mijn hobbies soms ook niet uit elkaar.
LikeLike
Koffie, graag!
LikeLike
Thee? Wie drinkt er nou thee?
LikeLike
Zolang de man nou maar voor het zingen de kerk uitgaat zou ik me geen zorgen maken.:)
LikeLike