Ergens begin jaren tachtig was er een bijeenkomst in de aula van de school. Er kwam iemand van de Rabobank het een en ander vertellen over het bankwezen. Het was een vriendelijke man in pak die een praatje hield voor een stuk of vier klassen tegelijk. "Wie weet waar de naam Rabobank vandaan komt?" was zijn vraag aan de leerlingen. Vier wijsvingers gingen omhoog waaronder de mijne. En hij zou mij de beurt geven. Of ik heette geen Mack meer.
Om de aandacht te trekken moest je vroeger je vinger als een raket de lucht in steken zodat je schouder bijna uit de kom vloog, en hoe strakker je je arm omhoog hield, hoe groter de kans dat je de beurt kreeg. Als je echt per se de beurt wilde moest je je vinger ook nog rondjes laten draaien maar die techniek was voor de "studies" (Brabants scheldwoord voor iemand die goed kan leren, en tevens het bewijs dat Brabanders niet ambitieus zijn.) En ik was geen "studie".
Tot mijn grote teleurstelling kreeg Wim, mijn klasgenoot de beurt maar die zei dat het een mengeling was van een Duitse bank en de Boerenleenbank.
"Ha, fout." dacht ik, "Gaat die even af* voor vier klassen tegelijk!"
"Wat een sukkel, het moet zijn: Amsterdam-Rotterdambank".
"Dat is correct" zei de vriendelijke man in het pak en ging door met zijn verhaal.
Ik voelde als enige schaamte. Het oog van de naald. Ik stond vooraan, mijn vinger was prominenter in de lucht dan die van Wim, mijn gezicht straalde uit dat ik wilde pronken met mijn veren en toch werd ik behoed voor een afgang in de nabijheid van zoveel leerlingen. Tot op de dag van vandaag denk ik dat ik toen ben behoed door een hogere macht. Eentje die mij iets over bescheidenheid wilde bijbrengen denk ik. Een soort God's dienst.
*De Mavo was een school waar je afging als je fouten maakte, in tegenstelling tot de Havo, dat was een school waar je af ging als je fouten maakte.
Mack 
Ik zou het een stuk gemakkelijker hebben gevonden die vraag te beantwoorden. Overigens niet omdat ik zo veel verstand had van banken, in mijn schooltijd moesten de meeste van die fusies nog plaatsvinden. Het antwoord zou derhalve geweest zijn “die bestaat helemaal niet”
LikeLike
10 jaar voor de fusie van die boerenleningverstrekkers kreeg ik bijles in Esperanto. En in die kunsttaal is rabo roven. Die man is door een hogere macht behoed door niet naar onze school te gaan.
LikeLike
Mijn conclusie over jouw opmerking over de Havo is dat je ddaar dus onfeilbaar moest zijn.
LikeLike
Dat is Mack toch ook?
LikeLike
is toch opgericht door een stel wielrenners ?
LikeLike
Dat is die bank van die uitgeklede boer op zijn laatste Euro.
LikeLike
Studies zijn irritant. Die geven er door hun eenzijdige houding blijk van niet erg slim te zijn.
LikeLike
Maar nu begrijp ik er helemaal niets meer van.. Dat is toch de Amro- en niet de Rabobank…. OH wacht dat was juist de grap… eh..?
En eh, om nog maar even door te gaan met nikssnappen… 😉 “in tegenstelling tot de Havo, dat was een school waar je af ging als je fouten maakte” toen ik er lesgaf, vooral in Maarssen, kreeg ik het idee dat men daar juist afging zodra men géén fouten maakte (…of zou dat komen omdat het die school was die laatst nog in het nieuws was met vechtende meisjes?) 😉
LikeLike
@Jolie: Maar jij was waarschijnlijk het gymnasium gewend. Ik de Mavo. Ik keek op en jij keer neer. 😉
LikeLike
Wij keken op de lompschool alleen maar voor ons uit
LikeLike
Gelukkig had ik een spaarvarken bij de Bank met de SS.
LikeLike
Rabo is een fusie tussen Raifeissenbank (weet niet of ik het goed spel) en Boerenleenbank. En ik weet ook niet waarom ik dat vertel.
Interessant doen, denk ik.
LikeLike