Footsteps of Elvis

In de Beurs van Berlage was afgelopen weekend, op Graceland na, de grootste collectie van Elvis' privé bezittingen ter wereld bijeengebracht.
Zijn muzikaliteit moet haast ten koste zijn gegaan van zijn gevoel voor inrichting van z'n huis, want veel lelijkere meubels heb ik zelden gezien. Je kunt je trouwens afvragen of die meubels wel echt van hem zijn geweest, want volgens mij kopen ze gewoon vlak voor het begin van zo'n tentoonstelling bij de plaatselijke kringloop wat troep, bellen ze Siem Schroothoop om de oudste goudkleurige Mercedes te leveren die hij heeft staan, en slaan op de plaatselijke rommelmarkt wat goudkleurig bling-bling in en stellen de boel ten toon.

Wat uiteraard wel echt was, was zijn karate-pak, zijn Harley-Davidson, zijn televisies met kogelgaten, zijn rode tandem, pistolen en alle elpees die er hingen.
En niet te vergeten de fans; naar achteren gekamde kapsels, enorme bakkenbaarden en "Elvis liedjes" zingende vijftigers waarbij je snel een paar passen achteruit liep als die jou kant op kwamen. Ik zag er één wat door Elvis geschreven regeltjes overschrijven in z'n agenda.

Nee, veel Elvis fans zijn niet bepaald de meest vlotte verschijningen. Ze realiseren zich waarschijnlijk niet dat Elvis, had hij nog geleefd, nu ook een modern kapsel zou hebben, en misschien gewoon in een spijkerbroek had opgetreden. Nee, die blijven met hun zwarte haar en zonnebrillen steken in de zeventiger jaren. En door dat soort gasten worden moderne jonge mannen als mijn zwager en ik er raar op aan gekeken dat we Elvis fan zijn.

We ondervonden het wederom op de terugweg in de trein. Het was warm, we dreven bijna onze diamanten pakken uit, we veegden zweet in onze sjaaltjes en deelden die uit aan de reizigers. Binnen de kortste keren kwam er een conducteur aan die zei dat we daarmee moesten ophouden. Hij vond zelfs dat ons meegebrachte Elvis beeld ook een kaartje moest hebben. Maar dat hebben we geweigerd. En waarom we die pillen niet thuis slikten.

Because we need th'm, man!

Onbekend's avatar

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

11 gedachten over “Footsteps of Elvis”

  1. Lol 😀
    Wat leuk een echte Elvis fan! Vroeger was je Elvis fan of Cliff fan, allebei dat kon echt niet. De Cliff fans waren meer mietjes, bij Elvis hoorde het ruigere volk. Net zoals later The Stones en The Beatles. Ik was toen “voor” Cliff en the Beatles, maar ben later alles wel gaan waarderen hoor en vind het nog steeds allemaal mooi 😉

    Like

  2. In the ghettoooooooo… Ben ook een tijdje Elvis-fan geweest (want vond een jongen heeeeel erg leuk die Elvis-fan was, oh, dat had ik zeker al eens verteld?), en dat vond ik zijn mooiste (meest gevoelige) nummer.
    En heb ook vreselijk gelachen om zijn parodische opnames in Las Vegas; Are you Lonesome Tonight klonk ineens heel anders.. 😉

    Like

  3. Elvis was de eerste man op tv waar ik het echt warm van kreeg. Een meisje uit mijn lagere schoolklas vierde haar verjaardag met een fiilmapparaat en een echte film van Elvis MET MUZIEK, bij haar thuis.
    Hele familie was Elvis fan daar.
    Graag zien we een Mackfoto in Elviskostuum.

    Like

  4. Goh.. en dan zal je maar hier foto’s van de V.I.P tour op Graceland in huis hebben. 😀 Jammer dat er toen niet gefilmd mocht worden op Graceland

    Like

  5. Ik heb wel eens voor iemand een tekst in het fries geschreven voor in the getto. Is helaas nooit wat mee gedaan: vlak daarna kwam ik meen andré Hazes met een Nederlandse versie en vonden ze het ineens wat naäperig overkomen. Maar ik kan het nummer nog steeds prima spelen op gitaar. Verder ben ik niet echt een Elvis fan maar kan zijn muziek toch wel waarderen.

    Like

Laat een reactie achter op Avans Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *