Euuh…zomaar, geloof ik.

Ineens moet ik iets te rijmen schrijven,
Het komt vanuit het niets,
het is de drang van iemand die geliefd wil blijven.

Ik doe het voor een glimlach
Van degene die ik kwetste,
En die mij niet meer zitten zag.

Woorden zitten in mijn hoofd
één grote woordenbrij
Ik schik ze zó, dat je ze gelooft.

En voor wie zich aangesproken voelt,
Misschien zijn ze wel voor jou
De woorden die hier staan, die zijn voor jou bedoeld.

Maar jubel niet te snel
Op internet bedriegt de schijn
Er staat niets, en het loopt niet,
En het rijmt ook nog eens van geen kanten.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry. Toon alle berichten van Mack

4 gedachten over “Euuh…zomaar, geloof ik.”