Ik kreeg een brief van het RIVM dat ze mijn poep willen onderzoeken. Dit doen ze bij oude mensen om darmkanker in een vroeg stadium te ontdekken. Nu ben ik al 55, en is het niet echt vroeg. Het is 2024, het is hartstikke laat. Vóór je veertigste doodgaan aan kanker, dat is vroeg. In plaats dat ze het dán opsporen. Nou ja, ik denk over een aantal dingen heel anders dan het RIVM. En het is niet zo fraai wat ik denk. Ik bedoel, we zitten vol met chagrijnige oude mensen, mezelf incluis, waarom proberen we die allemaal zo oud mogelijk te laten worden? Ik kwam die mensen tijdens de pandemie tegen in het ziekenhuis, ze bedreigden je moet een stok als je in hun buurt kwam. Terwijl voor mij beleefdheid naar anderen voor het eigen belang gaat. Dat is de manier om de wereld vooruit te helpen, niet om zo oud en onuitstaanbaar mogelijk te worden.
Nou ja, ik weet nog niet of ik aan het onderzoek meedoe. In elk geval niet uit eigen belang. Waarschijnlijk doe ik het om niet onbeleefd te zijn richting het RIVM. Het onderzoek doen ze elke twee jaar bij mensen tussen de 55 en 75. Die moeten hun poep opsturen in een envelop. Denk daar eens over na, hoeveel kak er dagelijks rond gaat met de post. Ik vind het ook heel onbeleefd richting postbode, om die te degraderen tot strontbode. Bovendien, ik las net de instructies, je moet je poep opvangen in de wc, maar je moet zorgen dat er geen urine bij komt. Ik ben toch geen hond? Als ik poep, komt er daarna plas. Punt uit. En anders koop ik zo’n grote bubbelenvelop en bout ik die vol, dan komt er geen plas bij. En dan schrijf ik: geacht RIVM…
Ik zat gisteren wat op Wikipedia rond te hangen, dat overigens bedelt om geld, wat ze van mij gekregen zouden hebben ware het niet dat ze zulke achterlijke, op hun strepen staande beheerders hebben, maar dit terzijde, en zocht naar giftige spinnen. Ik las over een Braziliaanse spin waarvan de beet dodelijk kon zijn, maar nog erger, de beet kon ook een langdurige, pijnlijke erectie veroorzaken. Zelfs bij vrouwen. Tegenwoordig kan alles. Ik weet nog goed dat ik vroeger in de klas langdurige erecties had. Terwijl ik ze op dat moment niet nodig had. Wat me ineens deed beseffen dat ik misschien ooit wel door een radioactieve Braziliaanse erectiespin ben gebeten. Inmiddels is het radioactieve verval wel ingetreden. Het is in elk geval niet meer zo dat ik op mijn werk denk: “hee, tien uur! De opwaartse kracht van Archimedes treedt in werking.”
Hoe ik vervolgens bij Betelgeuze kwam weet ik niet, maar bij Betelgeuze moet ik altijd denken aan Donald Duck. Want daar werd de ster toen al in genoemd. 1982 ongeveer. Wat ze inmiddels weten over Betelgeuze is ongelofelijk. Namelijk dat ze een rode superreus is, wat betekent dat ze -ik weet niet hoeveel keer- groter is dan onze zon. Ik brand me er niet aan, maar stel onze zon als een knikker voor, dan is Betelgeuze een voetbal. Ze weten ook dat Betelgeuze aan het eind van haar leven is, waarmee naar mijn mening het bewijs is geleverd dat er, afgezien van op aarde, leven in het heelal is. Men zoekt er al jaren naar, maar ze zien het gewoon niet.
Dat Betelgeuze aan het eind van haar leven is betekent dat ze elk moment kan ontploffen, of beter, een supernova wordt, waardoor ze op aarde als een zeer helder object ter grootte van de maan te zien zal zijn. Waardoor ik me weer afvraag, die heldere maan van laatst…
Elk moment betekent in de intergalactische tijdspanne dat het nog tienduizend jaar kan duren. Dan word je dus weer blij gemaakt met een dooie bus. Daar moet je vaak ook zo lang op wachten. Echter, en dat is nog veel spannender, het kan ook al gebeurd zijn. Laten we zeggen in het jaar des heren 1796. Dan is dat licht nog altijd naar ons onderweg en gaan we de supernova pas over 200 jaar zien. Maar het kan ook in 1524 gebeurd zijn en zien we het morgen! Fascinerend!
Ik zei net dat men al jaren naar buitenaards leven zoekt maar het niet ziet. Op de radio was een onderzoeker die had uitgevogeld dat we sommige dingen die we met onze ogen zien, niet registreren omdat we ze niet verwachten. Ze hadden een groep longartsen een longfoto gegeven en gezegd dat er een tumor zichtbaar moest zijn en of ze die konden lokaliseren. Dat konden ze allemaal, maar dat er in de foto ergens een plaatje van een gorilla zat verstopt, dat zag maar 20%. Je verwacht natuurlijk ook geen gorilla in je longen.
In elk geval, je neemt dus waar, maar je hersenen vullen het plaatje dus grotendeels in op basis van ervaring en verwachting. Als ik door het bos loop, en er staat een rij bomen, maar een van die bomen is een groene draak, dan maken mijn hersenen daar gewoon een boom van, want draken bestaan niet! Nee, geen wonder dat we geen buitenaards leven hebben gevonden. Ze lopen gewoon om ons heen! Je verwacht het niet.
De eerste zondagochtend dat we terug waren na twee fijne weken zaten we in de veranda en de buurman zat in de tuin te bellen. De telefoon stond op de speaker zodat we het hele gesprek hoorden. Het ging over waar hij allemaal ging hardlopen. Ons leven bestaat kennelijk uit twee rustige weken in Frankrijk en drie rustige weken als de buren op een camping anderen aan het terroriseren zijn. Even daarvoor was het er stil, en ik wist precies dat hij er niet was en dat hun zoontje uit logeren was, dat kon ik opmaken uit de geringe hoeveelheid herrie. Maar toen hij terugkeerde begon de ellende weer.
Linda heeft de gewoonte om een box tegen hun muur aan te zetten en de muziek keihard aan te zetten als hij met zijn penetrerende stem non-stop aan het keuvelen is. Dus ze liep naar binnen, haar gezicht op onweer en ze kwam terug zonder speaker. Ze liep richting schutting, ging op een verhoging staan en zei voor het eerst in vijf jaar terrorisme of hij misschien wat zachter kon praten want we hoorden alleen nog maar hem op de eerste dag dat we terug waren. Ik herkende de toon, en herkende de blik. Die zijn angstaanjagend. Als het naar mij is gericht probeer ik kalm te blijven maar van binnen gaan alle alarmbellen af. Mijn oren gaan plat, mijn staart gaat tussen mijn benen, ik laat mijn plas lopen en ik bid: verlos ons van het kwade, amen. Hopelijk is dat niet te zien aan mij.
De arme buurman schrok zich een hoedje, en zei dat hij binnen verder zou bellen. Sinds die tijd is het een stuk stiller hiernaast. Ik had gelijk over het zoontje. Je hoort het verschil tussen een kind dat herrie maakt of een verwend kind dat z’n zin niet krijgt en herrie maakt. Het zoontje kwam een dag later terug en liet zich horen. Maar ook dat lijkt wat minder. Kijk, je moet je voorstellen dat je lekker in de tuin zit te bellen, en dat Linda dan op de bloembak gaat staan en haar dodelijke blik over de schutting werpt. Nee, ik denk dat dit voorgoed klaar is.
Had ik het gisteren over afstervende hersencellen, vandaag ervaarde ik dat verschijnsel. Ik merk namelijk dat mijn lust om iets te verbeteren in de wereld, nou goed, in het vaderland, verdwijnt. Vroeger dacht ik in oplossingen. Hoe los ik dit op, dacht ik dan vaak. Meestal loste ik het op door bij de pakken neer te gaan zitten.
Tegenwoordig denk ik helemaal niet meer in oplossingen. Teveel hersencellen die zijn opgelost in een of andere chemische oplossing. De cellen die nog over zijn constateren het probleem, snappen ook nog wel hoe het ontstaan is, maar over een oplossing wordt niet meer nagedacht. Het zal mijn tijd wel duren, of dit is totaal uit de hand gelopen en kansloos. Heel soms dient zich nog een radicaal idee aan, maar daarmee ook gelijk het volgende probleem.
Dit belooft nog wat. Ik ben 54 en het land is reddeloos verloren. En dan mogen er wel jongere gasten zijn die daar anders over denken, maar die hebben geen gelijk. Want dat heb ik al en je kunt niet allebei gelijk hebben als je ergens verschillend over denkt.
Mijn stelling is dat elke oplossing voor een probleem ergens anders een nieuw probleem veroorzaakt, en dat het dientengevolge voor het collectief niet uitmaakt. En omdat ik niet zo’n egoïst ben, denk ik niet meer na over de oplossing.
Aan Raven van Dorst moest ik een tijdje wennen maar inmiddels ben ik verliefd op die. Ze moet dus een vrouw zijn, anders kan dat niet. Als ik het nazoek blijkt hij geboren te zijn als Herma van Dorst, maar haar ouders noemde haar snel Ryanne en niet zolang geleden veranderde zij dat in Raven, omdat hij eenmaal niet als man of vrouw wil worden gezien. Ze is dus niet non-binair (lees: dwars) maar geboren met mannelijke en vrouwelijke geslachtskenmerken. Haar ouders hebben er zonder overleg een meisje van laten maken. Graag wil hij worden aangesproken als “die” maar daar ga ik niet in mee. Niet omdat ik haar niet respecteer maar omdat hij me dan dwingt om belachelijke Nederlandse zinnen te gaan schrijven. Ik heb dan ook een voorkeur om af te wisselen naar hij of zij. Net als dat zhaar stem de ene keer mannelijk, dan weer vrouwelijk klinkt. In elk geval, het is een geweldig programma, wat zhij heeft. Boerderij van Dorst heet het en bij voorkeur komen er twee gasten die nogal verschillen. Raven met zhaar ontwapenende directheid neutraliseert gelijk elke vorm van spanning tussen de gasten.
Het grappige is, dit logje gaat helemaal niet over Raven, het gaat over haar gast Midas Dekkers. Die confronteren ze dan met Arie Boomsma, die om voor mij onbegrijpelijke redenen door vrouwen als aantrekkelijk wordt gezien, zelf mijn eigen vrouw zag dat, maar die was altijd al gefascineerd door giraffen. Ik vind Arie ook irritant, althans, dat dacht ik want hij viel reuze mee. Alleen zijn spraak, daar moet hij eens iets aan doen. Veel te netjes, veel te gemaakt.
Terug naar Midas. Die vond ik ook altijd irritant, maar hij heeft veel van mij weg. Linda zei zelfs: “alsof ik jou hoor praten!” En inderdaad, er kwamen voornamelijk zinnige woorden uit de man. Vroeger vond ik hem altijd zo tegendraads, alsof hij het erom deed. Non-binair, zou ik bijna zeggen.
Hij legde uit dat de meeste mensen denken dat “de evolutie” streeft naar perfectie, en dat alles steeds beter wordt, maar dat dat helemaal niet zo is. De evolutie doet gewoon maar wat, met zo weinig mogelijk inspanning iets simpels creëren en als het dan overleeft vindt zij het wel best. Daar zit wat in, maar ik vind dat de oudere versie van Midas verfijnder is dan de jongere versie. Milder en wijzer, zoals ouderdom die twee begrippen vaak op sleeptouw neemt. Arie is een optimist die zich zorgen maakt over de toekomst, Midas een pessimist die de toekomst zorgeloos tegemoet ziet. Alle soorten zijn ten dode opgeschreven en de succesvolste het snelst. De natuur vecht tegen ons omdat ze ons ons succes niet gunt.
De pessimist gaf mij hoop. Omdat hij zonder dat hij het zelf in de gaten had, zijn eigen verhaal omver wierp. Want Dekkers was geëvolueerd in een beter persoon. Alles komt dus gewoon goed, vanzelf.
Ik was voor het eerst bij de ledenvergadering van de voetbalvereniging omdat ik iets te zeggen had. Ik doe al jaren administratie voor de club, maar ik kom er niet vaak. Het is een Christelijke voetbalclub dus de vergadering wordt geopend met het voorlezen uit de bijbel en het voorgaan in gebed. Waar ik vandaan kom noemen ze het gewoon bidden, maar hier is het voorgaan in gebed.
Een van de punten betrof de kernwaarden van de club. De huidige voorzitter is wat soepeler dan enkele leden uit de 19e eeuw die er streng op toezien dat de christelijke waarden worden nageleefd, dus was een geschil geweest met een heuse bemiddelaar van de KNVB erbij, als ik het tenminste goed begrepen heb, over het deelnemen van enkele leden in clubtenue aan het carnavalsfeest.
Natuurlijk wist ik precies wat hier het probleem was, maar ik, als rechtgeaard katholiek, die bij de verkeerde club terecht is gekomen, kon het toch niet laten om toen de voorzitter zijn verhaal vervolgde, te vragen wat het probleem daarvan nu eigenlijk was. Hij legde uit, carnaval is een katholiek feest, sommigen zeggen zelfs een heidens feest, en dat dat niet past bij de christelijke waarden van de club. Ik knikte ten teken dat ik het begrepen had, want ik snapte het al voordat ik het vroeg.
In elk geval, het was duidelijk dat deze voorzitter probeerde het allemaal iets soepeler te maken dan dat sommige leden, die rechtstreekse afstammelingen zijn van Calvijn, wensten. Dus hij vond het geen probleem, alleen, zei hij om de gereformeerde bond tegemoet te komen, zou de club nooit iemand vragen werkzaamheden op zondag te verrichten.
Laat dat nu net de dag zijn dat deze van huis uit katholiek doorgaans tijd vindt om de contributieadministratie te doen. Als ik de bestanden op zondag klaarzet, wordt de contributie op dinsdag geïnd. Maar als ik het op zaterdag doe, ook. Dus zullen ze ervan uitgaan dat ik het op zaterdag doe, anders waren er allang problemen ontstaan.
Ik zit trouwens bij deze club omdat de (katholieke) basisschool van Hans in onze ogen niet functioneerde en we hem halverwege naar een andere (christelijke) basisschool deden, en vanuit die school gingen zijn vriendjes naar deze club, was hij op de andere school gebleven, had hij nu bij de katholieke voetbalclub gevoetbald en had ik daar zitten boekhouden. Katholiek boekhouden dan, wat anders is dan protestants boekhouden. Bij Katholiek boekhouden zijn er de grootboekrekeningen “aflaten in omloop”, “betaalde zwijggelden” en boek je nogal veel op kruisposten, bij protestants boekhouden heb je geen verzekeringspremies, er wordt geen administratie gevoerd maar een predestinatie, en als je bedrijf een onzichtbare meerwaarde heeft, heb je daarvoor de grootboekrekening “Godswill.” Ik beheers beide methoden.
We waren gisteren bij Yukiko en haar partner, die net waren verhuisd naar hun nieuwe mooie stulpje. Ik heb al heel wat verhuizingen van haar meegemaakt, maar dit zag eruit alsof ze hier wel een flinke poos blijft wonen. Een mooi huis met een grote tuin, en geheel naar eigen stijl ingericht. Dat zie je niet zo vaak, een geheel eigen stijl. Wijzelf bijvoorbeeld hebben geen stijl, wij doen maar wat. Een andere vriendin van ons heeft ook een eigen stijl, maar de rest heeft een dertien in een dozijn stijl.
Hier niet, hier was over alles nagedacht. Haar atelier, de huiskamer, de keuken, allemaal met een vleugje middeleeuwse hekserij. Ze gaf ons een rondleiding door het hele huis, en wij vonden alles mooi en zij lichtte toe. Bij de badkamer vertelde ze dat haar wens was om er geen toilet in te hebben, terwijl ik het juist hartstikke handig vind, als je onder de douche staat en je krijgt ineens aandrang, dat je dan niet zeiknat over de gang naar het toilet moet. Toegegeven, ik verzin dit voordeel ter plekke, want ik kan me niet herinneren dat het ooit zo gegaan is. Maar goed, ze lichtte toe dat het onhygiënisch is. Ik vroeg mij af waarom dan, maar het bleek te gaan om microscopisch kleine zwevende poepdeeltjes die zich aan je tandenborstel hechten.
Volgens haar is dat in een laboratorium onderzocht. Later stuurde ze me nog een linkje waarin het bevestigd werd. Nu is mij ineens duidelijk waarom sommige mensen bruine tanden hebben en waarom sommigen zo uit hun bek stinken, behalve vóór het poetsen. Mijn opties zijn nu: voortaan in de keuken poetsen, de tandenborstels onder een stolp bewaren, of, en daar heb ik voor gekozen, voortaan poetsen met Chlorix en naspoelen met WC-eend. En daarna zuigen op een toiletblokje.
Naar aanleiding van een reactie van Margo las ik een artikel over overbevolking. Er werd uiteengezet hoe de wereldbevolking zich sinds het begin van de mensheid had ontwikkeld. Aan het begin van onze jaartelling waren er ongeveer 200 miljoen mensen. Toen duurde het tot 1900 voordat er 1 miljard mensen waren en in de volgende 38 jaar, in 1938 waren er 2 miljard.
Ze deden dus uitspraken over 2008 jaar geleden, over 108 jaar geleden en over 70 jaar geleden, want het was een artikel uit het jaar 2008. Echter deden ze ook een uitspraak over 30 jaar verder, het jaar 2038, waarin de bevolking van Nederland zijn piek zou bereiken met ruim 17 miljoen inwoners en vanaf dat moment weer zou gaan dalen. Van zulke demagogie hou ik dus niet. Grote woorden over lang geleden, maar 15 jaar later zitten ze er al dik naast. Want op dit moment zijn er naar schatting al 17,8 miljoen mensen in Nederland en het is nog lang geen 2038.
In 15 jaar hebben ze op de bevolking van Nederland al een foutmarge van zes procent! Een miljoen ernaast! Als ik dit extrapoleer naar de wereldbevolking dan kom ik op de wereldbevolking op een foutmarge van 680 miljoen x 100 is 68 miljard mensen. Dit in slechts 15 jaar, dus als ik dat weer intrapoleer naar 2000 jaar geleden is mijn conclusie dat er aan het begin van de jaartelling ongeveer minus 12.000.000.000.0000.000 mensen geweest moeten zijn. Je hebt demografen en je hebt demografen.
Ik bladerde door mijn concepten om te zien of er nog iets bruikbaars tussen stond en vond dit: tactische bespreking met mijn inmiddels ex-collega onder werktijd. Auf Deutsch, öhne wörterbuch!
8/21/2019 11:19 AM] Du muss auf dein hude sein.
[8/21/2019 11:21 AM] Kollege: dass ist immer so
[8/21/2019 11:21 AM] Ja, aber auch nach 75 jahre?
[8/21/2019 11:22 AM] Ich werde gedacht haben dass es nu so langzamerhande woll einmahl aufgelaufen sein soll?
[8/21/2019 11:23 AM] Kollege: Da sein immer die übermenschen die den Vierten Reich suchen nur zeit soll es sagen ob den Vierten Reich realizeit wurdet
[8/21/2019 11:25 AM] Ja, wir wissen ganz nicht wo das Vierten Reich sich befindet. Ich denke es ist irgendwo zwischen Belgien und Pohlen.
[8/21/2019 11:27 AM] Kollege: ob vielleicht in der USA geleitet bei Herr Trump
[8/21/2019 11:28 AM] Vielleicht haben Sie da recht. Es muss sich irgendwo im USA befinden.
[8/21/2019 11:28 AM] Sie haben es so gut versteckt das selbst Google Karten es nicht finden konte.
[8/21/2019 11:27 AM] Kollege: 😀
[8/21/2019 11:30 AM] Kollege: Es is jetzt unter den Grund, es war immer groBer und wartet auf den richtigen moment
[8/21/2019 11:31 AM] Aha, blitzwetter! Sie meinen wie im Film Krieg des Welts?
[8/21/2019 11:31 AM] Das die totliche machinen sich untergrunds versteckt haben
[8/21/2019 11:31 AM] Kollege: richtig!
[8/21/2019 11:32 AM] Das kann doch nicht war sein!!!
[8/21/2019 11:33 AM] Kollege: nicht nur im USA aber auch in die USSR
[8/21/2019 11:34 AM] Oh mein Got. Am welchen seite befindet Got sich eigentlich? Wir brauchen Seine Hilfe wann wir bis vom zwei Seiten uberfallen werden.
[8/21/2019 11:35 AM] Kollege: Got sol es nur anschauen weil er weiniger menschen auf der Welt woll
[8/21/2019 11:37 AM] Ah, das ist sein plan. Nun, dan werde ich mich jetzt selbst verteitigen gegen dem Feind.
[8/21/2019 11:38 AM] Kollege: ah ja! du praktisiert Judo – wielleicht köntten sie mir auch trainieren im Judo
[8/21/2019 11:39 AM] Das Judo soll hier nicht reichen. Wir brauchen richtigen waffen.
[8/21/2019 11:39 AM] Wir haben ein Vorteil, So lange sie under dem Grund stecken soll niemand wissen wann wir sie umbrengen werden. Wann es keine Leiche gibt, konten sie auch der Derrick nicht einsetzen.
[8/21/2019 11:40 AM] Kollege: Also, dafur mussen wir nach USA. Es ist jetzt sehr einfach um richtigen und sehr tohtlichen waffen zu erkommen
[8/21/2019 11:42 AM] Ja, genau, aber wie bringen wir die Waffen zuruck zum Heimat? Ich habe gehort das der USA sehr strenge Grensbeambten hat, mit Afrikanischer hintengrund die jeder kontrollieren?
[8/21/2019 11:42 AM] Sollen wir sie im Arsch verstecken?
[8/21/2019 11:43 AM] Kollege: das stimmt, aber nur wann sie der USA eintritt, beim zuruckgang soltte es ihnen am Arsch rousten wass sie mitnehmt
[8/21/2019 11:44 AM] Ha, das ist einer toller Witz, Heinz!
[8/21/2019 11:44 AM] Kollege: aber, wann sie die waffen im Arsch preferiert geht das auch
[8/21/2019 11:45 AM] Ok, dann haben wir im jeder fall ein Plan. Dan brauche ich jetzt wieder am Arbeit zu gehen.
[8/21/2019 11:46 AM] Kollege: aber es ist jetzt zeit fur mittagessen
[8/21/2019 11:46 AM] Noch eine viertelstunde Heinz! Nicht die kantchen da ab laufen bitte!
[8/21/2019 11:48 AM] Kollege: Aber Karl, ich sitze heute morgen um 8 Uhr hinten der laptop
[8/21/2019 11:48 AM] Ah, alles klar. Tjus und ein guten tag!
Hans is achttien geworden, zijn er nog lezers die zijn geboorte hebben meegemaakt? In elk geval, groot feest hier wat samenviel met het jaarlijkse motorweekend, waar ik met de auto aan meedoe, en waardoor ik dus mooi het feestgedruis zou ontlopen. Mijn vrouw blij, ik blij. Want mij wil je niet bij zo’n feest hebben, en ik wil niet bij zo’n feest zijn. Er kwamen 30 man, waarvan een derde deel bleef slapen.
Nu ging het motorweekend niet door, en ik zocht een andere plek om de zaterdagnacht door te brengen. Ik kreeg er een paar aangeboden, en of dit nu was omdat ze het zielig voor Hans of voor mij vonden, ik kon kiezen. Ik koos voor zwager en schoonzus, en vlak voor ik hier het huis verliet kwam een vriend van Hans met een onheilspellend grote subwoofer de kamer inlopen. Ik wist genoeg en smeerde hem.
De subwoofer kon hard volgens mijn vrouw die om 11 uur mij appte dat ze het wel welletjes vond omdat ze toen ze de hond uitliet pas goed in de gaten had welk een teringherrie wij veroorzaakten. Dat was dus de reden dat ik weg moest, want ik had om acht uur dat ding al zachter gezet. Na elven vertrok het hele gezelschap naar het plaatselijk café, en heerste er een serene rust in onze buurt. Mijn vrouw heeft prima geslapen, evenals de hond, die op mijn bed sliep omdat ze ook even rust nodig had na zo’n drukke avond.
Bij mijn zwager en schoonzus aangekomen was een deel van de straat afgezet met roodwit lint. De naaste buren hielden een feestje. Om één uur ging ik naar bed, ik lag te dreunen op het matras op klanken van “er staat een paard in de gang” en “let it be” maar dan verkracht door 180 beats per minuut. Om drie uur werd het stil, ruim vier uur later dan bij ons, waar het enige geluid het ruisen van de bladeren was…
Mack 