Volgens de psychologe moest ik proberen me minder te verzetten. Tegen alles. Mijn verzet heeft geen zin, ik heb alleen mezelf ermee en ik kon beter kijken of er ook positieve dingen uit te halen zijn. Bovendien, wist ik wel 100% zeker dat mijn beweegredenen kloppen?
Nou ja, eigenlijk wel. Bewijzen kan ik het natuurlijk niet, daarvoor moet je gedachten kunnen lezen, maar ik ben volledig overtuigd van mijn visie. Maar zou het zo kunnen zijn dat die ander helemaal niet denkt wat jij denkt dat hij denkt? Nee, dat gaat niet. Ik heb dit mijn hele leven al, ik weet precies wat de ander denkt en ik ken precies zijn valse aard.
Dat zeg ik natuurlijk niet. Ik zeg: nee, dat kan ik niet zeker weten. Misschien vindt hij het wel echt leuk en doet hij het niet in een poging makkelijk te scoren bij de doelgroep. Want zo ben ik dan ook wel, dat ik het verstandelijk wel snap. Dat er best een theoretische mogelijkheid is dat ik het mis heb. Maar ja, gevoelsmatig ligt het anders natuurlijk. Daar heb ik natuurlijk volkomen gelijk. Bovendien, zou ik ongelijk hebben, dan stort mijn hele zelfbeeld in. Nou ja, dat is al gebeurd.
De voordelen die de psychologe opnoemde vond ik helemaal geen voordelen. Ik vond dat juist nadelig. Omdat zij mij probeert op te bouwen en ik probeer mij af te breken. Een negatief zelfbeeld heb ik. Gevoelsmatig dan, verstandelijk snap ik dat het best ok is. Maar het kan beter andersom zijn. Daar kom je veel verder mee. Uiteindelijk wil ik toch met niemand ruilen. Dus ik blijf mezelf. Piekerend over wat er nu mis is met mij. Waarom ik toch altijd terugval en weer moet opkrabbelen. Kan dat verdomme niet anders!
Als leek lijkt het me erg lastig, hoor. Een negatief zelfbeeld omzetten tot een positief. Dan moet je er eerst achter zien te komen waarom en hoezo jij een negatief zelfbeeld hebt. Is dat trouwens echt zo? Of is het iets dat aangepraat is? Gevoelige mensen (vaak lui met grote monden) hebben er in ieder geval het meeste last van.
De ene therapeut is de andere niet, maar ook voor deze – ervoor doorgeleerde – mensen is het driftig zoeken naar het juiste knopje bij een cliënt. Hebben ze dat eenmaal gevonden en is er wederzijds vertrouwen, dan gaat het wel lukken. Maar heeft de cliënt zich ingegraven in het eigen gelijk, dan is het trekken aan een dood paard.
Ik vind het goed van jou, dat je probeert hier er wat over te vertellen, al is het natuurlijk wel www en je houdt je dus altijd een beetje in.
LikeGeliked door 2 people