Onbeschreven blad.

Wat voor tatoeage zou je laten zetten en waar?

Ik zag gisteren een tatoeage en voor de eerste keer dacht ik: “ok, dit is wel cool.” Het was een tatoeage met het logo van Sun Records en daaronder de letters TCB. Je moet een kenner zijn om te weten dat dat naar Elvis refereert, maar dat ben ik inmiddels.

En Wendy van Dijk, die heeft een tekst in een mooi handschrift op haar arm getatoeëerd en zolang ik niet weet wat daar staat vind ik het ook wel aardig. Of Douwe Bob, die heeft ze in zijn nek en samen met zijn pakken en zijn knappe voorkomen vind ik dat ook wel wat hebben.

Maar verder vind ik tatoeages helemaal niks. Zonde van de inkt. Ik zou dus geen tatoeage nemen, ook geen subtiele, dus hoef ik ook niet na te denken waar ik hem zou laten zetten. Het zou ook belachelijk staan onder de douche, dat weet ik zeker. Bovendien vind ik dat tatoeages voorbehouden hadden moeten blijven aan zeelieden en Indianen. Popeye bijvoorbeeld, die kan het hebben. Maar tegenwoordig wil bijna iedereen zich onderscheiden dus neemt bijna iedereen een tatoeage. “We’re all individuals” roepen ze in koor.

U hoort het al en u wist het al, ik ben wat ouderwets. Hoewel ik het zelf niet ouderwets vind, ik ben gewoon niet zo’n trendvolger. (Ik bedoel hier eigenlijk meeloper, maar je weet nooit welke getatoeëerde er meeleest)

En die tekst van Wendy is vast iets heel zeikerigs, een levensmotto of zoiets. Ik heb helemaal geen motto, mij overkomen dingen maar meestal overkomt mij niks. Dus waarom zou ik dan Live life to the max tatoeëren? Slaat nergens op. Misschien moet ik een QR code laten tatoeëren op mijn onderarm. Puur uit praktische overweging en niet uit esthetische. En dat je dan hier uitkomt.

Onbekend's avatar

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

14 gedachten over “Onbeschreven blad.”

  1. Dit verhaal heeft mijn volledige instemming.
    Het is sabotage van een op zichzelf prachtig lichaam .
    Ik wil me al die blauwe vlekken niet voorstellen op leeftijd onder de douche.

    Like

  2. Ik sluit me bij de voorgaande sprekers aan. Getatoeeerden onderscheiden zich door hun gebrek aan originaliteit, hun kuddegedrag. En daar zijn er heel veel van. Ook hebben ze geen smaak. Dat zijn dus de mensen die je kunt ontlopen. Het selecteert zich vanzelf. Een voordeel bij een nadeel.

    Like

      1. Dat is familie. Die vallen daarbuiten. Mijn schoonzoon heeft zijn borst en arm(en) vol inkt en misschien zijn rug en benen inmiddels ook. Hij doet ook aan kickboksen. Ik draai met mijn ogen, meer niet. Verder is het een goede knul.

        Geliked door 1 persoon

      2. Ik heb er eentje op mijn schouderblad, al heel lang, zo ongeveer ten tijde van de overgang. Mijn dochter had er ook zin in dus we gingen samen nadat we verzonnen hadden wat we wilden hebben. Bij mij was het pure nieuwsgierigheid. Ik wilde weten hoe het voelde… wel beseffend dat ik het de rest van mijn leven met me mee zou dragen, maar op je schouderblad zie je dat zelf toch niet. Ik koos voor best een grote kreeft, mijn sterrenbeeld, want als je er eentje neemt moet het niet zo’n klein lullig dingetje zijn vond ik. Gekleurd, met blauw en turquoise, staat best leuk vind ik zelf, als ik soms eens kijk of hij er nog zit. En nog steeds twijfel ik, of het nu echt een kreeft is, of toch een schorpioen ….

        ik kan niet meer reageren geloof ik

        Like

  3. Aan mijn lijf ( of aan dat van mijn kinderen) geen polonaise. Volgens mij wordt het ook moeilijker als je op leeftijd bent. Als die rimpels kun je niet omzeilen 🙂

    Like

  4. Ik heb er eentje op mijn schouderblad, al heel lang, zo ongeveer ten tijde van de overgang. Mijn dochter had er ook zin in dus we gingen samen nadat we verzonnen hadden wat we wilden hebben. Bij mij was het pure nieuwsgierigheid. Ik wilde weten hoe het voelde… wel beseffend dat ik het de rest van mijn leven met me mee zou dragen, maar op je schouderblad zie je dat zelf toch niet. Ik koos voor best een grote kreeft, mijn sterrenbeeld, want als je er eentje neemt moet het niet zo’n klein lullig dingetje zijn vond ik. Gekleurd, met blauw en turquoise, staat best leuk vind ik zelf, als ik soms eens kijk of hij er nog zit. En nog steeds twijfel ik, of het nu echt een kreeft is, of toch een schorpioen ….

    Geliked door 1 persoon

  5. Nu móest ik wel gaan googelen! Wendy van Dijk heeft ‘papa’ in het Tibetaans op haar arm staan.
    Je kunt dus met een gerust hart ‘minnares’ in het Tibetaans tatoeëren hoor, zoals je me laatst vroeg.

    Geliked door 1 persoon

Laat een reactie achter op Ria van Felius Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *