Ik heb het eerder genoemd, maar nog maar eens: onze buren zijn irritante herriemakers. Het zit gewoon in hun levensstijl, hun opvoeding, volgens mij snappen ze er niks van. Het interesseert ze kennelijk niet of wij hun gesprekken letterlijk kunnen volgen, misschien denken ze wel dat wij net zo hard praten en omdat zij ons niet horen zal dat andersom ook wel zo zijn? Ik probeer maar wat tegen beter weten in.
Dan heeft hij ook nog een stem als een slijptol, die dringt overal doorheen. Alleen al door mijn beschrijving van zijn stem heeft iemand hem herkend in het dorp. Ze beschreef hem en zijn auto, en had de goeie. Zijn kinderen mogen hem ook 24 keer roepen, daar zit hij helemaal niet mee. Hij praat dan rustig door tegen zijn vrouw die steeds om zijn grapjes lacht. Tering!
Laatst was zijn kind aan het zeiken tegen zijn zusje en ik hoor de buurman tegen zijn zoon zeggen: mag ik je een tip geven? In plaats van: “hou godverdomme je smoel eens dicht,” zoals wij dat altijd deden. Maar ja, onze kinderen zorgen ook voor ellende, dus misschien is zijn aanpak beter.
Afijn, de buren gingen dus op vakantie. Even een paar weken iemand anders terroriseren. Mijn dochter verheugt zich dan op uitslapen in het weekend in plaats van krijsende kinderen om negen uur ‘s ochtends in de tuin. En wij verheugen ons op een stille middag in de veranda. Maar we juichen niet te vroeg, want dat hadden we al eens eerder gedaan, dus nu wisten we wat er ging komen. Zij op vakantie, dus komt vader daar lekker zijn eigen eenzaamheid oplossen en gaat lekker klussen in het huis van zijn kinderen. Zodat die daar geen last van hebben! Timmeren, motormaaien, en lekker de muziek er hard bij aan, en zelfs nog meegalmen.
Dan moet je dus Linda hebben. Die zet haar Bluetooth speaker dan tegen de schutting aan, overstemt met haar muziek alles van de buurman (die tactiek past ze vaker toe) zodat die in elk geval zijn eigen muziek niet meer hoort. Ik moest er wel om grinniken al zei ik toen ze bovenkwam en de muziek nog steeds in de tuin stond te tetteren dat hij zo wel uit mocht. Ja, zo, zegt ze dan. En toegegeven, toen het bij ons uitging hoorden we daar alleen nog getimmer. Geen Hollandse kutmuziek meer.
Mack 
Het opvoeden van de buren lukt nog niet erg goed, als ik het goed begrijp.
LikeLike
Op 26 april jl. had je het over het heropvoeden van deze aardige mensen. Daar kun je nog wel even mee doorgaan de rest van je leven.
LikeLike
Wat een hoop gezeik steeds rondom jullie joh!
LikeLike
Des te slechter , des meer ik mij erger aan lawaai!
Stille groet,
LikeLike
Hoe kan dat nou als je doof bent, Rob.
LikeLike
Zeer slechthorend en neigend naar doof wordende
Stille groet,
LikeLike
Zulke buren hebben wij ook. Zelfs als ik binnen zit met de deur dicht zijn ze te horen. En dan andere buren die luidkeels lopen te bellen in de tuin. Monotoon, gewoon een uur monoloog aanhoren. Mensen zijn asociaal geworden. Wat doe je eraan? Wij gaan over 2 jaar verhuizen, het einde is in zicht.
LikeLike
En dan hopen dat je het beter treft qua buren.
LikeLike
Het wordt een appartement, en ik hoop van het van harte.
LikeGeliked door 1 persoon
Zo te horen heb ik het dan nog wel aardig getroffen. Ik kan zeer slecht tegen geluiden, bladblazers, luide stemmen, dreunende ballen tegen de muur of op tegels of het horen van muziek, zelfs zachte (ik luister liever naar de vogels). Dat hard tegen elkaar praten is overal schering en inslag, het lijkt wel of mensen denken dat ze alleen op de wereld zijn. Ik kijk ze soms bestraffend aan maar ze kijken ook helemaal niet om zich heen en zien me dus niet eens. Ik ben opgevoed met ‘je kop dicht houden als volwassenen spreken’ en met zoiets als schaamtegevoel als ik te hard nies, maar daarvan lijken ze verstoken. Ik hou mijn hart vast wat ik aantref als ik moet verhuizen.
LikeGeliked door 1 persoon
Die overgevoeligheid heb ik ook. Iets proberen te lezen waarbij ik me moet of wil concentreren lukt niet zolang er mensen om me heen zijn. Ik vind mensen asociaal geworden. Ze hebben met niets en niemand iets te maken.
LikeLike