Karel over Paul.

Er was een man op de radio, wiens stem ik niet kon thuisbrengen maar hij klonk bekend. Ik moest uit de context opmaken wie hij was. Hij praatte over Paul van Vliet van wie vandaag bekend werd dat hij was overleden. De man klonk Haags en heette kennelijk Karel, omdat Paul hem eens tegenkwam en zei: dag Karel, het leven is soms best zwaar hè?

Karel was tien jaar jonger dan Paul, en Karel wilde ook cabaret gaan doen, alleen was hij dusdanig geïntimideerd door het tekstuele geweld van Paul en van de onlangs ook overleden Wim de Bie, dat hij daar maar vanaf zag en de helft van een komisch muziekduo werd. Toen wist ik het, en zocht het thuis na. Het ging hier om Karel de Rooij, de echte naam van Mini, van Mini en Maxi.

Waarom ik dit vertel is omdat hij mooi vertelde over Paul. Hij had een licht Haags accent, net genoeg om het te ontdekken, en lang niet genoeg om als Haagse Harrie door te gaan. Niet bekakt, maar netjes en troostend. Hij klonk als een man die de afgelopen vijftig jaar uit de eeuwigheid pakte en je ergens aan het begin van die tijdspanne terugplaatste. Alsof hij je heimwee naar weleer in een keer genas.

Uiteraard was hij bedroefd door het verlies van zijn vriend, die hij nu nooit meer op het strand zou tegenkomen, zoals al honderden keren eerder. Maar Karel was de juiste man om een ode aan Paul te brengen, hij deed dat puurder dan Youp en Freek het later vanavond op televisie kwamen doen.

Ik was inmiddels thuis, en luisterde op de oprit nog even naar het gesprek wat maar niet op leek te houden, en zette de radio uit. Ik wist genoeg. Dit was een niet zo’n hele bekende Nederlander uit vervlogen tijden, die je in de tien minuten dat hij aan het woord was, mee terugnam naar de tijd dat alles nog normaal was.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry. Toon alle berichten van Mack