Imaginaire brokstukken

Toen Freek de Jonge vorige week tijdens het boekenbal opstond in het publiek en zijn stem verhief om een statement te maken tegen de uitspraken van Thierry Baudet, heerste er een wat ongemakkelijke sfeer in de zaal. Ik vond het wel tekenend voor de staat van het land. Of je Thierry nu wel of niet steunt, hij zegt nogal wat. Hij geeft de intellectuelen de schuld van de brokstukken waar je dagelijks over struikelt in Nederland. Want je moet toegeven, het gaat hier uitermate beroerd. Het is elke dag keihard werken om vier mobiele telefoonabonnementen en Netflix te kunnen betalen. Zo hard dat je soms wel vier vakanties nodig hebt om bij te komen. Goed dat Thierry dat eens benoemt.

Freek stond op. Hij wilde dat Thierry eens duidelijk uitlegde aan het volk wat hij nu precies bedoelde met dat we ondermijnd worden door onze universiteiten, journalisten, kunstenaars en architecten. Of aannemers, dat kan ook, wat het ging om degenen die gebouwen neerzetten. Dit trucje wordt vaker toegepast door linke loetjes die de macht willen grijpen. Vroeger in Duitsland tijdens de grote recessie, in Iran door de Ayatollah, in Cambodja tijdens het regime van Pol Pot. Dus op zijn minst een legitieme vraag van Freek.

Aan de andere kant, in Amerika gebeurt het momenteel ook, en ook daar moesten de imaginaire brokstukken eerst geschapen worden door de president. Imaginaire brokstukken, daar is het volk gek op. Feiten kunnen alleen maar in de weg staan van je eigen mening, en inderdaad kunnen universiteiten je dan aardig dwarsbomen. Journalisten zijn helemaal een slag apart. Er is er niet één, ik herhaal, niet één, die de school voor journalistiek heeft doorlopen zonder gehersenspoeld te zijn door de linkse kerk. Allemaal hebben ze als doel om het volk te laten geloven dat het hier uitstekend gaat, terwijl als je uit het raam van je huis kijkt je toch duidelijk kunt zien dat gewapende drugsbendes de straat beheersen en dat de politie met ze samenwerkt. Sterker nog, de overheid besproeit ons met chemicaliën om ons rustig te houden. En geen journalist die daar ooit over schrijft! Hoeveel bewijs wil je hebben dat die lui niet deugen?

Nou ja, ik wil maar zeggen, ik vond Freek’s daad een heldendaad. Je moet het maar durven om zo op te staan. De rest durfde hem geen bijval te geven, of niet tegen hem in te gaan. Uiteraard later op social media vond men hem wel een uitgekakte ouwe zevert, maar dat ruggengraatloze, dat stelde me toch het meest op mijn gemak. Toch een teken dat men het allemaal wel best vindt. Die chemtrails moesten misschien toch maar eens beter onderzocht worden.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry. Toon alle berichten van Mack