Niet zo geestig.

Ik heb het niet zo op vloggers. Ik leer niks van ze, en mijn kinderen al helemaal niet, terwijl die toch uren naar die jongens kijken. Ze vinden vooral zichzelf erg interessant, en niet het onderwerp waar ze het over hebben. Eén van die eikels had een vlog gemaakt over geesten. Filmpjes op youtube waar hij dan commentaar bij gaf. “Oh my God, Oh my God, dit is creapy! Zag je dat? Hij deed de deur open en ze hing tegen het plafond! En daar, die stoel begint vanzelf te bewegen! Oh my God jongens en meisjes, dit is weird shit.”

Ondertussen zit ik met een doodsbang kind, dat niet meer alleen naar bed durft. Hij is twaalf, en slaapt nu met de lichten aan. Alles wat ik hem vertel, helpt nauwelijks. Dat geesten niet bestaan, dat de filmpjes nep zijn, hij knikt zachtjes, maar hij snikt harder. Dus dan hebben we dat weer. Ik word niet boos als hij niet naar bed wil, en één van ons gaat met hem mee. Ik leg hem uit dat ik vroeger ook bang ben geweest voor geesten. Tot op latere leeftijd nog. Maar dat ik er nog nooit één gezien heb en dat het verzinsels van mensen zijn omdat mensen immers graag in de belangstelling staan, en een goed verhaal helpt je daarbij. Never let the truth get in the way of a good story.

Het gaat wel over, het moet even slijten. Ik weet ook niet eens zeker of het niet bestaat. Er is geen enkel wetenschapelijk bewijs voor, en in Amerika ligt een miljoen te wachten op de eerste de beste die kan aantonen dat hij of zij paranormale gaven heeft. Nog nooit iemand die door de test is gekomen. Ik doe het maar af als onzin. Neemt niet weg dat ik ook niet in een hotelkamer zou gaan slapen waarvan ze zeggen dat het er spookt.

Vanmiddag liep ik met de honden op de hei. Midden op de hei stond een gedaante. Een vrouw leek het, met een mantel. Ik keek wat beter en ik zag dat ze een boomstronk was. Maar een goed spookverhaal gaat er bij veel mensen in als koek.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry. Toon alle berichten van Mack