De aandeelhouder was zijn aandelen zat en verkocht zijn belang aan een grote Amerikaanse reus. Hij drijft nu op een luchtbedje in zijn zwembad, en ik ben al de hele week tot ’s avonds laat in de weer om voor die fucking Amerikanen de deadline te halen. Verlaat elke avond als laatste het gebouw. Af en toe vind ik dat niet zo erg, maar momenteel loopt het niet van een leien dakje. Linda’s moeder ernstig ziek, dus die moet hollen en vliegen, soms kom ik haar nog ergens tegen in huis. Ik geloof dat ik ook nog een dochter heb ergens. Pfff….En dan moet je niet denken dat het nu klaar is, nee, op 6 april acht uur ’s ochtends is de eerste deadline, 24 uur daarna de tweede. En het mooie is, ik werk keihard aan het overbodig maken van mijn baan.
Nou ja, we zien wel. Voorlopig, fuckthemall.
Poeh, dat klinkt erg zwaar allemaal, sterkte hoor!
Jeetje Mack en Linda, Veel sterkte allebei!
En ehm, solliciteren is natuurlijk ook stress, maar misschien… (heeft zoeken zin?)?
O jee. Sterkte!
Lees dat het inmiddels beter gaat? Da’s goed nieuws.
En nu even wat boomend advies:
Sla met ’s met je vuist op tafel man! Familie gaat voor alles.
Fuk hun!
Idd nöök het winkelcentrum.
Op mijn werk heb ik me er ook wel eens over verwonderd hoe ziek het aandelensysteem kan zijn. Stel dat je prima werk levert. Dan wordt het bedrijf meer waard. Wordt het opgekocht (door een concurrent). Die kan er 2 dingen mee doen: kapotmaken zodat er geen concurrent meer is. Of laten bestaan en er dan meer winst willen maken (om het later door te verkopen). In alle gevallen heb je als arbeider aanvankelijk meegewerkt om er uitendelijk zels slechter van te worden.
@Hermanus, ja het lijkt iets beter te gaan. Gelukkig.
@Ximaar: interessante gedachtegang. Daarom moet je het ook maar voor jezelf doen als je in loondienst bent, niet voor de zaak.
Haha Ximaar, dat (~winkelcentrum) had ik ook zo gelezen ja 😉
Een drone over dat zwembad laten vliegen en dan met een pijl dat luchtbedje lek schieten. Helpt niet echt, maar ontspant het gemoed even.
Sterkte!
Bemoedigende groet,